라틴어 문장 검색

Velocitas igitur quacum a cylindro resiliunt, addita velocitati cylindri componet totam velocitatem duplo majorem quam velocitas cylindri, & propterea motus quem cylindrus ex reflexione particulae cujusque amittit, erit ad motum totum cylindri, ut particula duplicata ad cylindrum.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 2권, SECT. VII. De Motu Fluidorum & resistentia Projectilium. 38:5)
Quod si resilient, destinavi illum artificii docere, aut tonstreinum aut praeconem aut certe causidicum, quod illi auferre non possit nisi Orcus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 46:23)
Mox reducta cuspide uterum notavit, fata sed tardant manus, ictusque resilit et dolis addit fidem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:11)
Quin etiam cum in illud subterraneum demitteretur, haesissetque descendenti stola, vertit se ac recollegit, cumque ei manum carnifex daret, aversata est et resiluit foedumque contactum quasi plane a casto puroque corpore novissima sanctitate reiecit omnibusque numeris pudoris πολλη`ν πρόνοιαν ἔσχεν εὐσχήμων πεσεῖν.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 9:1)
An, quae oceano natura, fonti quoque, quaque ille ratione aut impellitur aut resorbetur, hac modicus hic umor vicibus alternis supprimitur egeritur?
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 30 7:1)
Praeterea mare in se resorberi et tremore terrae quasi repelli videbamus.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 9:1)
At Libys obstantes dum vult obvertere remos, in spatium resilire manus breve vidit et illas iam non esse manus, iam pinnas posse vocari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:64)
iuvat esse sub undis et modo tota cava submergere membra palude, nunc proferre caput, summo modo gurgite nare, saepe super ripam stagni consistere, saepe in gelidos resilire lacus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:28)
Non secus haec resilit, quam tecti a culmine grando, aut siquis parvo feriat cava tympana saxo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 49:8)
sic ait, et stridens sequitur convicia pinus per teneros crispata notos, et certa sub ipsum defertur stomachum rectoque inliditur ictu, sed resilit duro loricae excussa repulsu.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 130)
Qualis ubi alterno procurrens gurgite pontus nunc ruit ad terram scopulusque superiacit unda spumeus extremamque sinu perfundit arenam, nunc rapidus retro atque aestu revoluta resorbens saxa fugit litusque vado labente relinquit:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 23:5)
sed me per hostis Mercurius celer denso paventem sustulit aere, te rursus in bellum resorbens unda fretis tulit aestuosis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 73)
sunt qui spiritum cum stridore per raritatem dentium non recipiunt, sed resorbent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 202:3)
quanquam et in fine interim cadit, ut cito tamen redeat, et nonnunquam resilit vel negantibus nobis vel admirantibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 253:3)
quidam et resiliunt, quod est plane ridiculum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 274:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION