라틴어 문장 검색

Hoc anno propter iuges pluvias et aerem nimio humore resolutum magna incommoda contigerunt.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 820 265:1)
Hoc lupus alterno uoluit pede, uerba resoluit:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et capite 37:3)
"qui praeter altitudinem nimiam super quendam etiam vastissimum lapidem propter iacentem reddens, perfracta diffissaque crate costarum rivos sanguinis vomens imitus, narratisque nobis quae gesta sunt, non diu cruciatus vitam evasit:"
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:28)
vomet vatem decalvatum
(ARCHIPOETA, II52)
Rerum Divinarum libro M. Varro doctissimum tunc civitatis hominem L. Aelium errasse ostendit, quod vocabulum Graecum vetus traductum in linguam Romanam, proinde atque si primitus Latine fictum esset, resolverit in voces Latinas ratione etymologica falsa.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XVIII 2:2)
Tertio in loco hoc quaesitum est, in quibus verbis captionum istarum fraus esset et quo pacto distingui resolvique possent:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 10:1)
Etiam aqua rosacea, apposita ad nares in deliquiis animae, spiritus resolutos et nimium relaxatos se recipere facit, et tanquam alit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 483:12)
Haec exploranti, furi quoque multa minanti, Mole grauis sompni ceperunt menbra resolui;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IV. De sompnolento et fure 5:3)
Quas ibi mus uolui miserans, parat inde resolui, Cassibus abrosis solito sibi more dolosis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, X. De columba, mure, coruo, testudine et capreolo 11:4)
Illa sub amplexus, resolutos post sibi nexus, Se tulit illicitos, inhianter utrisque petitos.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:15)
Quo sic aduecto, fore ius ait ordine recto, Quęque spopondisset, resolutus ut ipse dedisset.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXV. De serpente et uiatore et uulpe iudice 38:3)
Hi autem in semet ipsos multiplicati faciunt alios numeros velut primi, eosque primam rerum substantiam vimque sortitos cunctorum a se procreatorum velut quaedam elementa repperies, quia scilicet incompositi sunt et spmplici generatione formati atque in eos omnes, quiunque ex his prolati sunt numeri, resolvuntur, ipsi vero neque ex aliis producuntur neque in alios reducuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De prime et incompositio 1:9)
Compositus autem dicitur eo, quod resolvi potest in eosdem ipsos, a quibus dicitur esse compositus, in eos scilicet, qui compositum numerum metiuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De secundo et composito 3:3)
Ita igitur, quoniam ex aequalitatis margine cunctas inaequalitatis species proficisci videmus, omnis a nobis inaequalitas ad aequalitatem velut ad quoddam elementum proprii generis resolvatur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum ad aequalitatem omnis inaequalitas reducatur 1:9)
Hoc autem trina rursus imperatione colligitur, eaque resolvendi ars datis quibuslibet tribus terminis inaequalibus quidem sed proportionaliter constitutis, id est ut eandem medius ad primum vim proportionis obtineat, quam qui est extremus, ad medium, in qualibet inaequalitatis ratione vel in multiplicibus, vel in superparticularibus, vel in superpartientibus, vel in his, qui ex his procreantur multiplicibus superparticularibus, vel multiplicibus superpartientibus, eadem atque una ratione indubitata constabit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum ad aequalitatem omnis inaequalitas reducatur 1:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION