라틴어 문장 검색

nam tu sola potes tranquilla pace iuvare mortalis, quoniam belli fera moenera Mavors armipotens regit, in gremium qui saepe tuum se reiicit aeterno devictus vulnere amoris, atque ita suspiciens tereti cervice reposta pascit amore avidos inhians in te, dea, visus eque tuo pendet resupini spiritus ore.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:10)
Vidi egomet, duo de numero cum corpora nostro Prensa manu magna medio resupinus in antro Frangeret ad saxum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 17:2)
Hic qui dura sedens porrecto saxa leone Mitigat, exiguo magnus in aere deus, Quaeque tulit, spectat resupino sidera vultu, Cuius laeva calet robore, dextra mero:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XLIII1)
Multis dum precibus Iovem salutat Stans summos resupinus usque in ungues Aethon in Capitolio pepedit.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXXVII1)
resupinus magnitudo virtutis ostenditur:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 6241)
quod una manu, quod resupinus, quod frangeret, velut exprimeret elidentem non in terram, sed ad saxum sublimiter quatientem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 6242)
Exin prostratum terra, graviter saucium, Resupinum in caelo contueri maximum ac Mirificum facinus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 66:4)
exin prostratum terra, graviter saucium, resupinum in caelo contueri maximum ac mirificum facinus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 66:4)
interea, sive illa toro resupina feretur, lecticam dominae dissimulanter adi, neve aliquis verbis odiosas offerat auris, qua potes ambiguis callidus abde notis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:335)
quae facie praesignis erit, resupina iaceto:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 160:5)
Quem simul ac tetigit, positis in margine ripae procubuit genibus resupinoque ardua collo, quos potuit solos, tollens ad sidera vultus et gemitu et lacrimis et luctisono mugitu cum Iove visa queri finemque orare malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 71:3)
corpora phocarum summo resupina profundo exanimata natant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 20:5)
nam quotiens liquidis porreximus oscula lymphis, hic totiens ad me resupino nititur ore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 47:11)
Ut iacuit resupinus humo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 12:10)
rutilum vomit ille cruorem et resupinus humum moribundo vertice pulsat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 8:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION