라틴어 문장 검색

lurida supponunt fecundo sulphura fonti incenduntque cavas fumante bitumine venas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 91:7)
solis quoque tristis imago lurida sollicitis praebebat lumina terris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 71:2)
in quibus est nemo, qui non coryton et arcum telaque vipereo lurida felle gerat, vox fera, trux vultus, verissima Martis imago, non coma, non ulla barba resecta manu, dextera non segnis fixo dare vulnera cultro, quem iunctum lateri barbarus omnis habet, vivit in his heu nunc, lusorum oblitus amorum, hos videt, hos vates audit, amice, tuus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 78)
ecce tibi inserto revirescit nunc oleastro truncus et externi vestitur cortice libri, iam miserere tui.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3109)
rota lurida solis haeret, et excidium sentit iam iamque futurum, seque die medio velandum 1 tegmine glauco, splendoremque poli periturum nocte diurna orbe repentinis caput obnubente tenebris.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3207)
"natura docet revirescere cuncta post obitum, siccantur enim pereunte vigore quo vixere prius:"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 267)
Hoc ubi, non a stirpe valent caesaeque reverti possunt atque ima similes revirescere terra;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 13:4)
iniecta monstris Terra dolet suis maeretque partus fulmine luridum missos ad Orcum;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 418)
inportunus enim transvolat aridas quercus et refugit te quia luridi dentes, te quia rugae turpant et capitis nives.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 134)
"fugit iuventas et verecundus color reliquit ossa pelle amicta lurida, tuis capillus albus est odoribus, nullum a labore me reclinat otium;"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 178)
Inde suffusio luridae bilis et decolor vultus tabesque in se et retorridi digiti articulis nervorumque sine sensu iacentium torpor aut palpitatio sine intermissione vibrantium.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 16:4)
lurida terribiles miscent aconita novercae ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 44:6)
letum non omnia finit, luridaque euictos effugit umbra rogos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 72)
ubi portitor aera recepit, obserat herbosos lurida porta rogos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 117)
stat proxima cervix ponderis immensi damnosaque fila senectae exuit atque alios melior revirescit in annos, ergo alacres, quae signa colunt urbana, cohortes inque sinum quae saepe tuum fora turbida questum confugiunt, leges urbesque ubicumque togatae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici7)

SEARCH

MENU NAVIGATION