라틴어 문장 검색

non faenoris ulla mentio nec, prima si luce egressa reverti nocte solet, tacito bilem tibi contrahat uxor umida suspectis referens multicia rugis vexatasque comas et vultum auremque calentem.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI59)
ostendas melius, densissima ruga cogitur in frontem velut acri ducta Falerno.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII85)
misce ergo aliquid nostris de moribus, effice summam bis septem ordinibus quam lex dignatur Othonis, haec quoque si rugam trahit extenditque labellum, sume duos equites, fac tertia quadringenta si nondum inplevi gremium, si panditur ultra, nec Croesi fortuna umquam nec Persica regna sufficient animo nec divitiae Narcissi, indulsit Caesar cui Claudius omnia, cuius paruit imperiis uxorem occidere iussus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV116)
Nec his Virgilii verbis copia rerum dissonat, quam plerique omnes litteratores pedibus inlotis praetereunt, tamquam nihil ultra verborum explanationem liceat nosse grammatico.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 12:1)
Fuit enim vestitu ad munditiem curioso, et ut bene amictus iret, faciem in speculo quaerebat, ubi se intuens togam corpori sic applicabat, ut rugas non forte sed industria locatas artifex nodus astringeret et sinus ex conposito defluens modum lateris ambiret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 4:2)
et capital putavit, quod in humero suo locum ruga mutasset.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 5:2)
— Frontem obscoenam rugis arat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 6:2)
Lomento rugas uteri quod condere temptas, Polla, tibi ventrem, non mihi labra linis.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XLII1)
Etrusci nisi thermulis lavaris, Inlotus morieris, Oppiane.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XLII1)
Inlotus morieris, Oppiane.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XLII10)
Curre, age, et inlotos revoca, Calliste, ministros;
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LXVII2)
"ingluvies tori", inquit, "sunt circa gulam, qui propter pinguedinem fiunt atque inter- iectas habent rugas". sed nunc pro gula positum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 4315)
inlotus adhaesit sudor 'lotus' vel 'lautus' dicimus;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 4431)
non cani nec rugae repente auctoritatem arripere possunt, sed honeste acta superior actas fructus capit auctoritatis extremos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 80:3)
is nequaquam me quidem - cognoram enim propter Pisonum adfinitatem quam longe hunc ab hoc genere cognatio materna Transalpini sanguinis abstulisset - sed vos populumque Romanum non consilio neque eloquentia, quod in multis saepe accidit, sed rugis supercilioque decepit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 7장1)

SEARCH

MENU NAVIGATION