라틴어 문장 검색

Ipse ego, qui nullos me adfirmo scribere uersus,inuenior Parthis mendacior et prius ortosole uigil calamum et chartas et scrinia posco.
(호라티우스의 두번째 편지, 145)
ne me Crispini scrinia lippi conpilasse putes, verbum non amplius addam.
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장70)
Nolo sub occasione mea sacculus tuus plenus sit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 16:13)
Dolet sibi praelatum iuvenem, non quidem comatum, non vestium sericarum, sed trossulum et in sordibus delicatum, qui ipse sacculum signet, textrinum teneat, pensa distribuat, regat familiam, emat quicquid de publico necessarium est, dispensator et dominus et praeveniens officula servulorum, quem omnes rodant famuli, et quicquid domina non dederit, illum clamitent subtraxisse.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 8:8)
Quodque pudet dicere, sed necesse est, ut saltim sic ad nostrum erubescamus dedecus, publice extendentes manus pannis aurum tegimus et contra omnium opinionem plenis sacculis morimur divites, qui quasi pauperes viximus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:10)
tu credis amorem, tu tibi tunc, uruca, places fletumque labellis exorbes, quae scripta et quot lecture tabellas, si tibi zelotypae retegantur scrinia moechae!
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI141)
Illum ego iure despiciam, qui scit quanto sublimior Atlans omnibus in Libya sit montibus, hic tamen idem ignoret quantum ferrata distet ab arca sacculus.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI11)
interea pleno cum turget sacculus ore, crescit amor nummi quantum ipsa pecunia crevit, et minus hanc optat qui non habet, ergo paratur altera villa tibi, cum rus non sufficit unum, et proferre libet fines maiorque videtur et melior vicina seges, mercaris et hanc et arbusta et densa montem qui canet oliva quorum si pretio dominus non vincitur ullo, nocte boves macri lassoque famelica collo iumenta ad virides huius mittentur aristas, nec prius inde domum quam tota novalia saevos in ventres abeant, ut credas falcibus actum.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV49)
Scrinia da magnis, me manus una capit.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, II2)
Argiletanas mavis habitare tabernas, Cum tibi, parve liber, scrinia nostra vacent.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, III1)
Secreta quaere carmina et rudes curas, Quas novit unus scrinioque signatas Custodit ipse virginis pater chartae, Quae trita duro non inhorruit mento.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXVI3)
Plena laboratis habeas cum scrinia libris, Emittis quare, Sosibiane, nihil?
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXXIII1)
Si damnaverit, ad salariorum Curras scrinia protinus licebit, Inversa pueris arande charta.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LXXXVI4)
Excussi loculosque sacculumque:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XXXIX5)
Emendare meos, quos novit fama, libellos Et tibi permittis felicis carpere nugas, - Has, inquam, nugas, quibus aurem advertere totam Non aspernantur proceres urbisque forique, Quas et perpetui dignantur scrinia Sili Et repetit totiens facundo Regulus ore, Quique videt propius magni certamina Circi Laudat Aventinae vicinus Sura Dianae, Ipse etiam tanto dominus sub pondere rerum Non dedignatur bis terque revolvere Caesar.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXIV2)

SEARCH

MENU NAVIGATION