라틴어 문장 검색

'sacra' autem 'quercus' aut ipsam quam vult intellegit, aut universum genus, quod et Iovis et olim fatidica.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEPTIMA., commline 132)
bianoris hic est, qui et Ocnus dictus est - de quo ait in decimo "fatidicae Mantus et Tusci filius amnis" - , conditor Mantuae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 601)
Tum Velleius fidenter sane, ut solent isti, nihil tam verens quam ne dubitare aliqua de re videretur, tamquam modo ex deorum concilio et ex Epicuri intermundiis descendisset, Audite inquit "non futtilis commenticiasque sententias, non opificem aedificatoremque mundi Platonis de Timaeo deum, nec anum fatidicam Stoicorum Pronoeam, quam Latine licet Providentiam dicere, neque vero mundum ipsum animo et sensibus praeditum rutundum ardentem volubilem deum, portenta et miracula non disserentium philosophorum sed somniantium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 18:1)
velut a te ipso hesterno die dictumst anum fatidicam Pronoean a Stoicis induci id est Providentiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 73:5)
praesens numen atque etiam fatidicum indicant sortes.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 8 5:3)
"et audes fatidicum verbis fallere velle deum?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권170)
Hic ubi Deucalion (nam cetera texerat aequor) cum consorte tori parva rate vectus adhaesit, Corycidas nymphas et numina montis adorant fatidicamque Themin, quae tunc oracla tenebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 36:3)
De quo consultus, an esset tempora maturae visurus longa senectae, fatidicus vates "si se non noverit" inquit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 40:5)
At rex sollicitus monstris oracula Fauni, fatidici;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 6:1)
dehinc progressus monstrat et aram et Carmentalem Romani nomine portam quam memorant, nymphae priscum Carmentis honorem, vatis fatidicae, cecinit quae prima futuros Aeneadas magnos et nobile Pallanteum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 15:2)
Ille etiam patriis agmen ciet Ocnus ab oris, fatidicae Mantus et Tusci filius amnis, qui muros matrisque dedit tibi, Mantua, nomen, Mantua, dives avis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 10:1)
quercus hanc sortem mihi fatidica quondam dederat et Parnassio Cirrhaea quatiens templa mugitu specus:
(세네카, Hercules Oetaeus 22:10)
et ipse nostris vocibus testis veni, fatidica vatis ora Cirrhaeae movens:
(세네카, 오이디푸스 3:38)
tu lucis inopem, gnata, genitorem regens manifesta sacri signa fatidici refer.
(세네카, 오이디푸스 4:16)
Fatidice te, te praesidem et veri deum compello:
(세네카, 오이디푸스 13:51)

SEARCH

MENU NAVIGATION