라틴어 문장 검색

prīmum Porsinna valdē īrātus est Rōmānōsque iubet omnēs obsidēs sibi reddere.
처음에 Porsinna는 매우 화가 나서, 로마인들에게 모든 인질들을 자신에게 돌려달라고 명령한다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Cloeliae virtūs24)
Flaccus ‘nōn satis argentī habēmus,’ inquit, ‘nec possum tē Horātiamque sōlās relinquere.’
플라쿠스는 말했다. '우리는 돈이 충분히 없어요. 그리고 또 나는 호라티아 당신 혼자만을 두고 갈 수 없어요.' (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus domō discēdit9)
prīmum Quīntus valdē miser erat.
처음에 퀸투스는 정말 불행했다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum domum suam invītat4)
duodecim currūs in carceribus stābant ad primum cursum parātī.
열 두 개의 전차가 울타리 안에서 첫 경주를 준비하며 기다리고 있었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdī circēnsēs23)
prīmum in tepidārium iniit et paulīsper in aquā tepidā iacēbat;
처음에 그는 욕탕으로 들어가서 잠시동안 미지근한 물에 누워있었다; (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum ad balnea dūcit18)
prīmum contendēbant in viīs plānīs rēctīsque, sed quārtō diē iter difficilius fīēbat;
처음에는 그들은 평평하고 잘 정돈된 길을 걸어나섰지만, 넷째날부터 여행은 어려워졌다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit10)
Is qui nullius non uxorem concupiscit et satis iustas causas putat amandi, quod aliena est, idem uxorem suam aspici non vult;
모든 이들의 아내를 탐하면서 그들이 다른 이에게 속하기 때문에 사랑할만한 충분히 정당한 이유가 된다고 여기는 남자, 그와 같은 이는 자신의 아내를 보려 하지 않을 것이다; (세네카, 노여움에 대하여, Liber II 155:2)
"Nec inmerito, cum tantum absit ab exploratione divina humana mediocritas, ut neque quae supra nos caelo suspensa sublata sunt, neque quae infra terram profunda demersa sunt, aut scire sit datum aut ruspari religiosum, et beati satis satisque prudentes iure videamur, si secundum illud vetus sapientis oraculum nosmet ipsos familiarius noverimus."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 5장 1:6)
Primum domo una coniungimur, postmodum animo.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 3:2)
Omnia negligenda sunt ut huic assideamus, cui nullum tempus satis magnum est...
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DEHORTATIO SUPRADICTE PUELLE A NUPTIIS 3:4)
Dicebant enim ad dampnationem libelli satis hoc esse debere quod nec romani pontificis nec Ecelesie auctoritate eum commendatum legere publice presumpseram, atque ad transeribendum iam pluribus eum ipse prestitissem;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 7:3)
In isto autem ipsi nosmetipsos finem constituimus, quibus satis est si desideria nostra compleamus et voluntati nostrae pareamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:22)
Ac primum de his quae ad divinitatis naturam pertinent, consideremus, qualiter videlicet in una et eadem penitus divinitatis substantia tres personae credantur, Pater scilicet, ac Filius ac Spiritus sanctus, et quid rationis vel utilitatis haec in uno Deo habeat personarum distinctio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 4:7)
VII. Primum itaque nobis disserendum occurrit quid sibi velit in una divinitatis natura personarum ista distinctio, ut eadem scilicet Pater, eadem Filius, eadem Spiritus sanctus sit appellata.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 8:1)
XIII. Primum ipsa legis exordia occurrant, ubi legislator Moyses fidem Catholicam de unitate pariter et Trinitate tanquam omnium bonorum fundamentum anteponit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION