라틴어 문장 검색

Camillus castris ante portas positis, eademne forma pacis quae in agris ostentaretur etiam intra moenia esset scire cupiens, ingressus urbem ubi patentes ianuas et tabernis apertis proposita omnia in medio vidit intentosque opifices suo quemque operi et ludos litterarum strepere discentium vocibus ac repletas semitas inter volgus aliud puerorum et mulierum huc atque illuc euntium, qua quemque suorum usuum causae ferrent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 270:1)
sitne quid necne sit, scire cupio.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 3, scene 13)
sed istuc negoti cupio scire quid siet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 282)
Cupimus quotidie scire nova;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 4:11)
Primum scire vos cupio, soror ac filia, me non idcirco scribere, quia aliquid de vobis suspicer, sed, ne ceteri suspicentur, vestram orare concordiam.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 2:1)
credo equidem sed scio quam cupias minui dolorem meum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER VNDECIMVS AD ATTICVM, letter 6 4:2)
scire enim cupio quid agas, quid exspectes, quam longum istum tuum discessum a nobis futurum putes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 10 4:6)
alter ex ipsa caede volucrem nuntium Ameriam ad socium atque adeo magistrum suum misit ut, si dissimulare omnes cuperent se scire ad quem maleficium pertineret, tamen ipse apertum suum scelus ante omnium oculos poneret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 36장 1:1)
Scire ergo cupiens quidnam sentiret senex, Numquid tibi inquit visus sum superbior?
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Aesopus et scriptor.2)
ubi laeta duris mixta in ambiguo iacent, incertus animus scire cum cupiat timet.
(세네카, 오이디푸스 3:5)
dic mihi, cupio hercle scire.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 4, scene 333)
Quid cupias, ipsi scire videntur equi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 258)
nimium scire, Sabine, cupis.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, VIII13)
Si non es stultus, scis, Maro, quid cupiam.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LXVII3)
verum si cupias probare, tanta nullus scit, mihi crede, quanta nescit.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem57)

SEARCH

MENU NAVIGATION