라틴어 문장 검색

Orationi enim et carmini parva gratia, nisi eloquentia est summa:
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 8 4:1)
Donarem pateras grataque commodus, Censorine, meis aera sodalibus, donarem tripodas, praemia fortium Graiorum, neque tu pessuma munerum ferres, divite me scilicet artium quas aut Parrhasius protulit aut Scopas, hic saxo, liquidis ille coloribus sollers nunc hominem ponere, nunc deum sed non haec mihi vis, nec tibi talium res est aut animus deliciarum egens.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 81)
vilibus in scopis, in mappis, in scobe quantus consistit sumptus?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Catii nesciocuius fatuitatem irridet, qui summam hominis felicitatem in arte culinaria poneret. 1:18)
scala tamen et scopa contraque hordea et mulsa, licet litterarum mutationem, detractionem, adiectionem habeant, non alio vitiosa sunt, quam quod pluralia singulariter et singularia pluraliter efferuntur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 164:2)
est autem magna inter auctores dissensio, Glaucone Carystio an Leocrati an Agatharcho an Scopae scriptum sit id carmen;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 109:1)
scopam nobilem Thessalum periisse in eo convivio constat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 110:1)
putant et ortos plerosque ab alio Scopa, qui maior aetate fuerit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 110:3)
Praeterea ipsa, quae praecipiuntur, per se multum habent ponderis, utique si aut carmini intexta sunt aut prosa oratione in sententiam coartata, sicut illa Catoniana:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 27:5)
Confestim tulit par unum macillenarum et inposuit super solarium domus et barile unum plenum aqua et scopam et unum stipitem igne accensum.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 2. Primi sapientis secunda historia: Avis 1:18)
Et ascendit nocte solarium cum | ancilla et iussit ancillam macinare cum macillenis, et illa infundebat aquam cum scopa et ita radiabat cum stipite in curia, ubi pica morabatur, excubans tota nocte.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 2. Primi sapientis secunda historia: Avis 1:19)
post quas nos tua pocula et tuarum Musarum medius torus tenebat, quales nec statuas imaginesque aere aut marmoribus coloribusque Mentor, Praxiteles, Scopas dederunt, quantas nec Polycletus ipse finxit nec fit Phidiaco figura caelo.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium114)
Siquidem in habitu saeculari usque ad tempora prouectioris aetatis constitutus, nil carminum aliquando didicerat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 1:3)
inter carminum prope in modum incondita quaedam militariter ioculantes Torquati cognomen auditum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 97:1)
et Acarnanas, quos aegre ferrent Aetoli a corpore suo diremptos, restituturum se in antiquam formulam iurisque ac dicionis eorum;- haec dicta promissaque a Romano imperatore Scopas, qui tum praetor gentis erat, et Dorimachus, princeps Aetolorum, adfirmaverunt auctoritate sua, minore cum verecundia et maiore cum fide vim maiestatemque populi Romani extollentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 339:1)
Scopas ubi profectum in Thraciam occupatumque ibi bello audivit, armata omni iuventute Aetolorum bellum inferre Acarnaniae parat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 359:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION