라틴어 문장 검색

nunc mihi paucisSarmenti scurrae pugnam Messique Cicirri,Musa, velim memores et quo patre natus uterquecontulerit litis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장34)
Pantolabo scurrae Nomentanoque nepotimille pedes in fronte, trecentos cippus in agrumhic dabat, heredes monumentum ne sequeretur.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장6)
' 'quanto rectius hoc quam tristi laedere versuPantolabum scurram Nomentanumque nepotem,cum sibi quisque timet, quamquam est intactus, et odit.
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장18)
hic simul accepit patrimoni mille talenta,edicit, piscator uti, pomarius, auceps,unguentarius ac Tusci turba inpia vici,cum scurris fartor, cum Velabro omne macellummane domum veniant.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장159)
Davus sis comicus atquestes capite obstipo, multum similis metuenti.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장63)
scurra Volanerius, postquam illi iusta cheragra contudit articulos, qui pro se tolleret atquemitteret in phimum talos, mercede diurnaconductum pavit:
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장10)
Mulvius et scurrae, tibi non referenda precati,discedunt.
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장23)
Nec mirum hoc figulum sensisse de vasculo, quod ipse fabricatus est, cum etiam comicus cuius finis est humanos mores nosse atque describere, dixit:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 6:21)
provincia tanti vendit agros, sed maiores Apulia vendit, qualis tunc epulas ipsum gluttisse putamus induperatorem, cum tot sestertia, partem exiguam et modicae sumptam de margine cenae, purpureus magni ructarit scurra Palati, iam princeps equitum, magna qui voce solebat vendere municipes fracta de merce siluros?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV15)
Sic animum dirae trepidum formidine culpae confirmat, tunc te sacra ad delubra vocantem praecedit, trahere immo ultro ac vexare paratus, nam cum magna malae superest audacia causae, creditur a multis fiducia, mimum agit ille, urbani qualem fugitivus scurra Catulli:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII43)
ceteri qui adestis eminentiores estis ad studia virtutum quam ut poetis comicis et Alcibiadi, qui tantum fuit fortis ad crimina, aliisque quibus frequens illud convivium fuit vos quisquam aestimet conparandos.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 3:2)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)
Quis item nescit consularem eum scurram ab inimicis appellari solitum?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 12:2)
Augustus, inquam, Caesar adfectavit iocos, salvo tamen maiestatis pudorisque respectu, nec ut caderet in scurram.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 1:2)
Aristophanes vetus comicus in comoedia Cocalo sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION