라틴어 문장 검색

quem semianimem sub pinu latentem cum invenissent antistites matris magnae, perlatum in templum deae frustra conati reficere, defunctum sepelierunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 1155)
nam repente lacunaria sonare coeperunt totumque triclinium intremuit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 60:2)
Intremui post hoc fulmen attonitus, iuguloque detecto aliquando inquam Totum me, Fortuna, vicisti.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:1)
Vixdum finierat, cum fulgure rupta corusco intremuit nubes elisosque abscidit ignes.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 122:1)
Intremuere tubae ac scisso Discordia crine extulit ad superos Stygium caput.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 124:12)
Brutus adest tandemque animo sua nomina fallit fixaque semianimi corpore tela rapit stillantemque tenens generoso sanguine cultrum edidit impavidos ore minante sonos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권549)
at illa intremuit motuque vias patefecit aquarum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 34:10)
Ut vero summo despexit ab aethere terras infelix Phaethon penitus penitusque iacentes, palluit et subito genua intremuere timore, suntque oculis tenebrae per tantum lumen obortae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 15:1)
quod protinus incidit arae atque ibi semianimi verba exsecrantia lingua edidit, et medios animam exspiravit in ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 10:6)
fugiuntque penates quisque suos, sua cuique domus funesta videtur, et quia causa latet, locus est in crimine parvus Semianimes errare viis, dum stare valebant, adspiceres, flentes alios terraque iacentes lassaque versantes supremo lumina motu:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 48:15)
Intremuit ramisque sonum sine flamine motis alta dedit quercus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 51:4)
Semianimem et sparsas foedantem sanguine vestes et sua (me miserum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 66:17)
at illi poplite succiduo genua intremuere, fugitque et color et sanguis, animusque relinquit euntem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 46:10)
Quae laterum cratem praerupit et ossibus haerens intremuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 39:2)
et iam prensurum, iam nunc mea viscera rebar in sua mersurum, mentique haerebat imago temporis illius, quo vidi bina meorum ter quater adfligi sociorum corpora terrae, cum super ipse iacens hirsuti more leonis visceraque et carnes cumque albis ossa medullis semianimesque artus avidam condebat in alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION