라틴어 문장 검색

Pater ipse colendi haud facilem esse viam voluit, primusque per artem movit agros curis acuens mortalia corda nec torpere gravi passus sua regna veterno.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 4:2)
fidis offendar medicis, irascar amicis, cur me funesto properent arcere veterno;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 84)
>Quid enim, oro te, liberale habent isti ieiuni vomitores, quorum corpora in sagina, animi in macie et veterno sunt ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 88 18:5)
Rursus aeque malitiam et aerumnosi animi veternum perspiciemus, quamvis multus circa divitiarum radiantium splendor inpediat et intuentem hinc honorum, illinc magnarum potestatium falsa lux verberet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 7:1)
Liberos coniugesque et graves senio parentes traxerunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 38:1)
quique capaci turbida cumba flumina servat durus senio navita crudo vix assiduo bracchia conto lassata refert, fessus turbam vectare novam.
(세네카, 오이디푸스 2:44)
pro crine racemifer exit plurima per frontem constringens oppida palmes, perque umeros teretes, rutilantes perque lacertos pendula gemmiferae mordebant suppara bullae, segnior incedit senio venerandaque membra viticomam retinens baculi vice nectit ad ulmum.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 143)
"laetior at tanto modo principe, prisca deorum Roma parens, attolle genas ac turpe veternum depone:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 255)
ceu lubricus alta anguis humo verni blanda ad spiramina solis erigitur liber senio et squalentibus annis exutus laetisque minax interviret herbis:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권39)
stat sacra senectae numine, nec solos hominum transgressa veterno fertur avos, Nymphas etiam mutasse superstes Faunorumque greges, aderat miserabile luco exscidium:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권26)
quem ut bibit, surrexit continuo, et ueterno infirmitatis discusso, induit se ipse uestimentis suis;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. V.11)
cuius lentae velut tabis senio victa utriusque pertinacia populi est, ut primum a consulibus, dein permissu eorum ab senatu indutias peterent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 222:1)
num eum veternus aut aqua intercus tenet?
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 45)
haec res vitae me, soror, saturant, haec mihi dividiae et senio sunt.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 111)

SEARCH

MENU NAVIGATION