라틴어 문장 검색

Omnes ergo homines generaliter et universaliter in proximo sunt diligendi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 2:14)
locutusest sensate, et non est datum ei locus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 39:43)
et homini sensato da illam."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 91:9)
Unde Ihesus filius Syrac dixit,"Servo sensato liberi servient;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 106:3)
Itaque adest perpetuo, quando natura illa adest, atque eam universaliter affirmat, atque inest omni.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 12:5)
Et cum sensato sit cogitatus tuus, et omnis enarratio tua in praeceptis Altissimi.
(불가타 성경, 집회서, 9장22)
humilis deceptus est, insuper et arguitur: locutus est sensate, et non est datus ei locus.
(불가타 성경, 집회서, 13장27)
Susurro coinquinabit animam suam et in omnibus odietur; et, qui cum eo manserit, odiosus erit: tacitus et sensatus honorabitur.
(불가타 성경, 집회서, 21장31)
fauces percipiunt cibum ferae, et cor sensatum verba mendacia.
(불가타 성경, 집회서, 36장21)
Hoc autem universaliter speculandum est. Si tetragonus tetragonum multiplicet, sine dubio tetragonus provenit;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quod superficies una tantum in proportionalitatibus medietate iungantur, solidi vero numeri duabus medietatibus in medio collocatis 1:28)
Unde, si non esset alius modus fiendi nisi generatio, nihil universaliter esset factum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 73:4)
Ideo philosophus vivit sicut homo innatus est vivere et secundum ordinem naturalem, cum onmes virtutes in eo inferiores et actiones earum sint propter virtutes superiores et actiones earum, et omnes universaliter propter virtutem supremam et actionem ultimam, quae est speculatio veritatis et delectatio in illa, et praecipue veritatis primae;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 8:1)
si enim in mundo nihil esset quod aliam causam non haberet, universaliter nihil esset.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 8:10)
Considerans etiam quod necesse est hanc causam esse aeternam et incommutabilem, semper uno modo se habentem, si enim ipsa non esset aeterna, universaliter nihil esset aeternum.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 9:1)
Et iterum cum quaedam in mundo sint entia nova, et unum novum non potest esse causa sufficiens alterius novi, ut ex se patet, sequitur manifeste quod omnia nova quae sunt in mundo universaliter sunt ex causa aeterna.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION