라틴어 문장 검색

Vinosae atque lascivae quidvis mali insinuant, ac ferreas quoque mentes ad delicias molliunt, et
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 23:27)
"Cave nutrices et gerulas et istius modi vinosa animalia, quae de corio tuo saturare ventrem suum cupiunt."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:19)
cuius supplicio non debuit una parari simia nec serpens unus nec culleus unus.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII89)
nec derit qui te per compita quaerat nolentem et miseram vinosus inebriet aurem, illos ergo roges quidquid paulo ante petebas a nobis, taceant illi.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX56)
deformem et taetrum ante omnia vultum dissimilemque sui, deformem pro cute pellem pendentisque genas et talis aspice rugas quales, umbriferos ubi pandit Thabraca saltus, in vetula scalpit iam mater simia bucca.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X84)
confer et artifices mercatoremque veneni, et deducendum corio bovis in mare, cum quo clauditur adversis innoxia simia fatis, haec quota pars scelerum, quae custos Gallicus urbis usque a lucifero donec lux occidat audit?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII58)
268) simiam dixit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 4359)
et saepe fulgoribus petitur ob hoc quod Typhoeum premat, et quia in eamdi contumeliam simiae missae sunt, quas Etruscorum lingua arimos dicunt:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 7127)
simae graecum est nomen, id est pressis naribus, unde et simias dicimus:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 71)
angustique imbrice tecti licet et 'hic imbrex' lectum sit, melius tamen secundum Plautum 'haec imbrex' dicimus, nam- que ait "fregisti imbrices meas, dum te dignam sectaris simiam".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2961)
quid canis nonne similis lupo (atque, ut Ennius, "simia quam similis turpissuma bestia nobis");
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 97:5)
Maximum vero illud portentum isdem Spartiatis fuit, quod, cum oraclum ab Iove Dodonaeo petivissent de victoria sciscitantes legatique illud, in quo inerant sortes, collocavissent, simia, quam rex Molossorum in deliciis habebat, et sortes ipsas et cetera, quae erant ad sortem parata, disturbavit et aliud alio dissupavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 110:1)
Simiae vero Dodonaeae improbitatem historiis Graecis mandatam esse demiror.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 101:1)
Maximum vero illud portentum isdem Spartiatis fuit, quod, cum oraculum ab Iove Dodonaeo petivissent de victoria sciscitantes legatique vas illud in quo inerant sortes collocavissent, simia, quam rex Molossorum in deliciis habebat, et sortes ipsas et cetera, quae erant ad sortem parata, disturbavit et aliud alio dissipavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 110:1)
simiae vero Dodonaeae improbitatem historiis Graecis mandatam esse demiror.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 101:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION