라틴어 문장 검색

restituat priscum per te iam gloria morem verior, et fructum sincerae laudis ab hoste desuetum iam redde mihi iustisque furoris externi spoliis sontes absolve triumphos.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:175)
ut sontibus ultro ignovisse velis, deponas ocius iram quam moveas, precibus numquam implacabilis obstes, obvia prosternas prostataque more leonum despicias, alacres ardent qui frangere tauros, transiliunt praedas humiles.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:9)
Hoc igitur periurium multorum subtiliorem fecit gulam, doctaque et erudita palata fastidire docuit fiuvialem lupum, nisi quem Tiberis adverso torrente defatigasset.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 16장 4:1)
Rubrio crimini dabatur violatum periurio numen Augusti.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 73장3)
verum has atque alias sontium poenas in tempore trademus.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 71장2)
pugnatum quamquam inter sontis fortium virorum animo, ac post multum vulnerum occidioni exempti sunt.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XII, 56장7)
quin in insula publicatis bonis quo longius sontem vitam traxisset, eo privatim miseriorem et publicae clementiae maximum exemplum futurum.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 48장9)
secutaque Neronis oratio ex more, quamvis sontem et defensioni merito diffisum victurum tamen fuisse si clementiam iudicis expectasset.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 35장7)
unde quamquam adversus sontis et novissima exempla meritos miseratio oriebatur, tamquam non utilitate publica sed in saevitiam unius absumerentur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 44장11)
probabant religionem patres, periurium arguebant;
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 41장2)
id etsi sentiebat Laco, tamen iusiurandum servabat multumque in eo se consequi dicebat, quod Tissaphernes periurio suo et homines suis rebus abalienaret et deos sibi iratos redderet, se autem conservata religione confirmare exercitum, cum animadverteret deum numen facere secum, hominesque sibi conciliare amiciores, quod iis studere consuessent, quos conservare fidem viderent.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 2장 5:1)
Sic Eumenes annorum quinque et quadraginta, cum ab anno vicesimo, uti supra ostendimus, septem annos Philippo apparuisset, tredecim apud Alexandrum eundem locum obtinuisset, in eis unum equitum alae praefuisset, post autem Alexandri Magni mortem imperator exercitus duxisset summosque duces partim reppulisset, partim interfecisset, captus non Antigoni virtute, sed Macedonum periurio talem habuit exitum vitae.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 13장 1:1)
ac ne ex lusu quidem aleae compendium spernens plus mendacio atque etiam periurio lucrabatur.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 41장 2:1)
Et ille ratus nihil, quod etiam cum periurio detegendum foret, indicaturum per praesentes deos iurat.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 7장 6:1)
quippe Parmenio et Philotas, principes amicorum, nisi palam sontes sine indignatione totius exercitus non potuissent damnari.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 11장 36:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION