라틴어 문장 검색

hoc quoque defuncto, multis ac diu, etiam ex equestri ordine, circumspectis condicionibus, Tiberium priuignum suum elegit coegitque praegnantem uxorem et ex qua iam pater erat dimittere.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 63장 2:1)
tertium nepotem Agrippam simulque priuignum Tiberium adoptauit in foro lege curiata;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 65장 1:4)
namque priuignum Gaium Orienti praepositum, cum uisendi gratia traiecisset Samum, alieniorem sibi sensit ex criminationibus M. Lolli comitis et rectoris eius.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 12장 2:3)
Pompeio Magno, deinde Fausto Sullae, nobilissimis iuuenibus, Octauiam Neroni priuigno suo collocauit, Silano ante desponsam.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 27장 2:2)
adsciturus in nomen Neronem, quasi parum reprehenderetur, quod adulto iam filio priuignum adoptaret, identidem diuulgauit neminem umquam per adoptionem familiae Claudiae insertum.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 39장 2:2)
priuignum Rufrium Crispinum Poppaea natum, impuberem adhuc, quia ferebatur ducatus et imperia ludere, mergendum mari, dum piscaretur, seruis ipsius demandauit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 35장 4:6)
statimque pro gradibus Palati apud frequentes milites cedere se imperio quod inuitus recepisset professus, cunctis reclamantibus rem distulit ac nocte interposita primo diluculo sordidatus descendit ad rostra multisque cum lacrimis eadem illa, uerum e libello testatus est.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 15장 2:3)
Iule Flore, quibus terrarum militet orisClaudius Augusti priuignus, scire laboro.
(호라티우스의 첫번째 편지, 031)
Flectuntur genua super nudam humum et crebris lacrimis facies psimithio ante sordidata purgatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:10)
Si privignus languent et condoluerit caput, infamaberis ut venefica.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 12:25)
Placeat ei comes non compta atque formosa, quae liquido gutture carmen dulce moderetur, sed gravis, pallens, sordidata, subtristis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 9:14)
Hippomanes carmenque loquar coctumque venenum privignoque datum?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI58)
nemo repugnet, nemo vetet, iam iam privignum occidere fas est.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI304)
sed omnes illius cardinis populos, Breunos, Vcennos atque Vindelicos, per privignum suum Claudium Drusum pacavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM NORICUM 1:2)
Nam, cum ab hospite suo P. Mallio rogaretur ut decurionatum privigno eius expediret, adsistente frequentia disict:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION