도구

도구

라틴어 문장 검색

— Ad bonum uero cetera referri palam est. Idcirco enim sufficientia petitur, quoniam bonum esse iudicatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:12)
— Nonne, inquit, monstrauimus ea quae appetuntur pluribus idcirco uera perfectaque bona non esse quoniam a se inuicem discreparent, cumque alteri abesset alterum plenum absolutumque bonum afferre non posse, tum autem uerum bonum fieri cum in unam ueluti formam atque efficientiam colliguntur, ut quae sufficientia est eadem sit potentia, reuerentia, claritas atque iucunditas, nisi uero unum atque idem omnia sint, nihil habere quo inter expetenda numerentur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:8)
Nonne in beatitudine sufficientiam numerauimus deumque beatitudinem ipsam esse consensimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:4)
alioquin si quo egeat, plenam sufficientiam non habebit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:7)
Item, si mundus esset aeternus, tunc infiniti homines essent generati et corrupti, homine autem corrupto manet substantia quae in corpore erat, anima [scilicet] rationalis, cum ipsa sit ingenerabilis et incorruptibilis, et sic tales substantiae infinitae essent simul in actu;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 10:1)
<1> Omne incorruptibile habet virtutem ut sit semper;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:1)
quia si talem virtutem non haberet, incorruptibile non esset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:2)
quia, si non, tunc ipsum praecessisset alius motus, per quem facta esset sufficientia in causis suis, cum prius non esset, ergo ipse esset primus et non-primus, quod est impossibile.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 28:9)
Si utroque istorum modorum intelligitur incorruptibile, tunc vera est propositio maior quae dicit:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:6)
omne incorruptibile habet virtutem, ut semper existat;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:7)
et sic non est incorruptibilis [immo] nec aliquod ens habens aliam causam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:8)
quod est ingenitum, est incorruptibile.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:2)
Si tamen aliquid sit ingenitum, non oportet quod propter hoc ipsum sit incorruptibile corruptione largius sumpta, quae scilicet est non [in materiam nec] in contrarium, sed in puram negationem, sicut potest corrumpi omne ens causatum circumscripta virtute conservantis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:4)
ut patet de celo et elementis, quorum quidem illud incorruptibile, illa vero corruptibilia sunt.
(단테 알리기에리, Epistolae 116:6)
aliter ad illam mutuam sufficientiam non solum non pertingitur, sed aliquando, pluribus preheminere volentibus, vicinia tota destruitur. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION