라틴어 문장 검색

Nerienem Mavortis et Herem, si, quod minime solet, numerum servavit, primam syllabam intendit, tertiam corripuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXIII (XXII) 19:2)
Verba P. Nigidii quibus dicit in nomine Valeri in casu vocandi primam syllabam acuendam esse;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVI 1:1)
Nam interrogandi secunda syllaba superiore tonost quam prima, deinde novissima deicitur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVI 2:3)
et quis adeo versus sit, qui per singula vocabula singulis syllabis increscat;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VI 5:2)
In eo libro Cicero, cuin dixisset verba haec aufugio et aufero composita quidem esse ex praepositione ab et ex verbis fugio et fero, sed eam praepositionem, quo fieret vox pronuntiatu audituque lenior, versam mutatamque esse in au syllabam coeptumque esse dici aufugio et aufero pro abfugio et abfero - cum haec, inquam, ita dixisset, tum postea super eadem particula ita scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 3:1)
Sed illud magis inspici quaerique dignum est, versane sit et mutata ab praepositio in au syllabam propter lenitatem vocis, an potius au particula sua sit propria origine et proinde ut pleraeque aliae praepositiones a Graecis, ita haec quoque inde accepta sit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 9:1)
Omnia, inquam, vocabula tribus litteris finita quibus ' frons ' finitur, generis masculini sunt, si in genetivo quoque casu eadem syllaba finiantur, ut ' mons,' 'fons,' 'pons,' 'frons.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 9:1)
Est et alia species κανονικῆσ, quae appellatur μετρική, per quam syllabarum longarum et brevium et mediocrium iunctura et modus congruens cum principiis geometriae aurium mensura examinatum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XVIII 6:1)
Quod cum ita Varro dicat, dubito hercle, an posterior syllaba in eo verbo, quod apud Homerum est, acuenda sit, nisi quia voces huiusmodi, cum ex communi significatione in rei certae proprietatem concedunt, diversitate accentuum separantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, III 6:1)
In his epistulis quibusdam in locis inveniuntur litterae singulariae sine coagmentis syllabarum, quas tu putes positas incondite;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IX 3:1)
Nonnullorum vultus et gestus et externalia instar versus sunt in quibus syllabae singulae mensurantur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, L. [ = English LI] DE CAEREMONIIS CIVILIBUS ET DECORO 1:13)
ut, quoniam articularis vocis elementa sunt litterae, ab eis est syllabarum progressa coniunctio et in easdem rursus terminatur extremas;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum ad aequalitatem omnis inaequalitas reducatur 1:3)
309, 17 Loco ῥυάδα. Sic certo legendum est, expulsa plerorumque codicum lectione χορυάδα, cui ansam dedit repetita ultima vocis loco syllaba.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1655)
sed syllaba ta eadem manu, aut certe veteri atramento expuncta fuit Targa.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).170)
haec" inquit "syllaba nutat";
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, In podagrum qui carmina sua non stare dicebat5)

SEARCH

MENU NAVIGATION