라틴어 문장 검색

vitales utrimque duas, quas mitis oberrat temperies habitanda viris;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:146)
Temperies, ut casta petas;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:46)
Cum terram bene subegeris, areolas facito, ibique velut ocimi semen cytisi autumno serito.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 12장 3:1)
simul litteras imperatorum et icta nobiscum foedera bello Macedonum ubertatemque fluminum suorum, temperiem caeli ac ditis circum terras memorabant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 55장15)
caeli temperies hieme mitis obiectu montis quo saeva ventorum arcentur;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 67장4)
Caeli quoque mira temperies, verno tepori maxime similis, omnes anni partes pari salubritate percurrit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 7장 19:1)
Caeli temperies salubris:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 1장 13:1)
principio morbi caeloque exacta sereno temperies, arsere rogis certantibus agri,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 501:1)
Et cum ad hunc portum vel nulli vel pauci, et hii cum difficultate nimia, pervenire possint, nisi sedatis fluctibus blande cupiditatis genus humanum liberum in pacis tranquillitate quiescat, hoc est illud signum ad quod maxime debet intendere curator orbis, qui dicitur romanus Princeps, ut scilicet in areola ista mortalium libere cum pace vivatur. 12.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:22)
Temperiem laudes.
(호라티우스의 첫번째 편지, 163)
si autumnus, ipsa aeris temperies et strata subter folia locum quietis ostendit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:5)
Vel fiscellam texe iunco vel canistrum lentis plecte viminibus, satiatur humus, areolae aequo limite dividantur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 11:9)
Ut autem aqua in areola digitum sequitur praecedentem, ita aetas mollis et tenera in utramque partem flexibilis est et, quocumque duxeris, trahitur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:14)
Idem auctor est et publicae sospitatis, quam creditur sol animantibus praestare temperie:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 13:1)
Cum ea sit anni temperies, ut hiems serena sit, solstitium vero imbricum, fructus optime proveniunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION