라틴어 문장 검색

Temperies, ut casta petas;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:46)
propter quod non nulli prius quam serant, minimis aratris proscindunt atque ita iaciunt semina et sarculis adobruunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 10장 33:4)
Quidam negant eam 1 quicquam proficere, quod frumenti radices sarculo detegantur, aliquae etiam succidantur ac, si frigora incesserint post sartionem, gelu frumenta enecentur;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 11장 1:4)
Deinde viciam permixtam seminibus faeni seremus, tum glaebas sarculis resolvemus et inducta crate coaequabimus grumosque, quos ad versuram plerumque fractae faciunt crates, disiciamus ita, necubi ferramentum faenisecis possit offendere.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 17장 4:3)
Hoc facere utile est propter fossorum ignorantiam, ut cum bidentibus aut sarculis seminarium colere institueris, depositaetaleae non laedantur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 9장 4:3)
simul litteras imperatorum et icta nobiscum foedera bello Macedonum ubertatemque fluminum suorum, temperiem caeli ac ditis circum terras memorabant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 55장15)
caeli temperies hieme mitis obiectu montis quo saeva ventorum arcentur;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 67장4)
Caeli quoque mira temperies, verno tepori maxime similis, omnes anni partes pari salubritate percurrit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 7장 19:1)
Caeli temperies salubris:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 1장 13:1)
principio morbi caeloque exacta sereno temperies, arsere rogis certantibus agri,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 501:1)
Temperiem laudes.
(호라티우스의 첫번째 편지, 163)
si autumnus, ipsa aeris temperies et strata subter folia locum quietis ostendit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:5)
"maximus in vinclis ferri modus, ut timeas ne vomer deficiat, ne marrae et sarcula desint."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III129)
ast homini ferrum letale incude nefanda produxisse parum est, cum rastra et sarcula tantum adsueti coquere et martis ac vomere lassi nescierint primi gladios extendere fabri, aspicimus populos quorum non sufficit irae occidisse aliquem, sed pectora bracchia voltum crediderint genus esse cibi.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV60)
Idem auctor est et publicae sospitatis, quam creditur sol animantibus praestare temperie:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION