라틴어 문장 검색

nonne vides, propriis ut spumet gemma lacunis et refluos ducant pocula viva sinus udaque pingatur radiis obstantibus Iris, secretas hiemes sollicitante die?
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Crystallo cui aqua inerat (XXXVII)2)
liquidis incumbunt patribus udae Naides et taciti mirantur sidera Fauni.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:10)
Iam Pollentini tenuatus funere campi concessaque sibi (rerum sic admonet usus) luce, tot amissis sociis atque omnibus una direptis opibus, Latio discedere iussus hostis et inmensi revolutus culmine fati turpe retexit iter.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:48)
ac 7 neque suem velimus impasci, quoniam rostro suffodiat et cespites excitet, neque pecora maiora, nisi cum siccissimum solum est, quia udo demerguntur ungulae 8 et atterunt scinduntque radices herbarum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 17장 1:3)
quod si permaduit, inutile est udum movere, meliusque patiemur superiorem partem sole siccari.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 18장 1:5)
Illum autem, quamvis aries sit candidus ipse,Nigra subest udo tantum cui lingua palato, Reice, ne maculis infuscet vellera pullis Nascentum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 3장 1:4)
Seneca, quoniam senile corpus et parco victu tenuatum lenta effugia sanguini praebebat, crurum quoque et poplitum venas abrumpit;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 63장7)
transgressis inmensum et enorme spatium procurrentium extremo iam litore terrarum velut in cuneum tenuatur.
(코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 10장 4:2)
udaque pampinea nectentem cornua vitta nunc etiam meministis, aquae, Boeotia qualem
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 85:1)
saepe illam perhibent ardenti corde furentem clarisonas imo fudisse ex pectore voces, ac tum praeruptos tristem conscendere montes unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus, tum tremuli salis adversas procurrere in undas mollia nudatae tollentem tegmina surae, atque haec extremis maestam dixisse querelis, frigidulos udo singultus ore cientem:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 3:2)
argilla quiduis imitaberis uda;
(호라티우스의 두번째 편지, 23)
incipit ex illo montis Apulia notosostentare mihi, quos torret Atabulus et quosnunquam erepsemus, nisi nos vicina Trivicivilla recepisset lacrimoso non sine fumo, udos cum foliis ramos urente camino.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장52)
[Lucili, quam sis mendosus, teste Catone,defensore tuo, pervincam, qui male factosemendare parat versus, hoc lenius ille,quo melior vir et est longe subtilior illo,qui multum puer et loris et funibus udis exoratus, ut esset, opem qui ferre poetisantiquis posset contra fastidia nostra,grammaticorum equitum doctissimus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장1)
hic tamen ad melius poterit transcurrere quondam,sive diem festum rediens advexerit annus,seu recreare volet tenuatum corpus, ubiqueaccedent anni, tractari mollius aetas imbecilla volet:
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장50)
Massica si caelo suppones vina sereno,nocturna siquid crassi est tenuabitur auraet decedet odor nervis inimicus;
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장34)

SEARCH

MENU NAVIGATION