도구

도구

라틴어 문장 검색

alibi tibicinum cantus, alibi lyrae sonus audiebatur:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 10장 33:2)
Nam servos Eumenis e deversorio, quod pro domino suo occupaverant, Hephaestio proturbavit, ut Euius tibicen eo reciperetur.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:43)
simul ite, sequimini Phrygiam ad domum Cybelles, Phrygia ad nemora deae, ubi cymbalum sonat vox, ubi tympana reboant, tibicen ubi canit Phryx curvo grave calamo, ubi capita maenades vi iaciunt hederigerae, ubi sacra sancta acutis ululatibus agitant, ubi suevit illa divae volitare vaga cohors, quo nos decet citatis celerare tripudiis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 634)
at parte ex alia florens volitabat Iacchus cum thiaso satyrorum et Nysigenis silenis te quaerens, Ariadna, tuoque incensus arnore.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 9:2)
Nullus enim tibicen, vel organista, vel cytharedus melodiam suam cantionem vocat, nisi in quantum nupta est alicui cantioni;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 123:3)
ut male sanosadscripsit Liber Satyris Faunisque poetas,uina fere dulces oluerunt mane Camenae;
(호라티우스의 첫번째 편지, 192)
Vt primum positis nugari Graecia belliscoepit et in uitium fortuna labier aequa,nunc athletarum studiis, nunc arsit equorum, marmoris aut eboris fabros aut aeris amauit,suspendit picta uoltum mentemque tabella,nunc tibicinibus, nunc est gauisa tragoedis;
(호라티우스의 두번째 편지, 138)
luxuriantia compescet, nimis aspera sanoleuabit cultu, uirtute carentia tollet,ludentis speciem dabit et torquebitur, ut quinunc Satyrum, nunc agrestem Cyclopa mouetur.
(호라티우스의 두번째 편지, 271)
"iam pridem Syrus in Tiberim defluxit Orontes, et linguam et mores et cum tibicine chordas obliquas nec non gentilia tympana secum vexit et ad circum iussas prostare puellas."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III24)
"nos urbem colimus tenui tibicine fultam magna parte sui;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III81)
inde virorum saltatus nigro tibicine, qualiacumque unguenta et flores multaeque in fronte coronae:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV17)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
inde etiam Satyros veluti Sathunos, quod sint in libidinem proni, appellatos opinantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 9:2)
ubi et Satyrorum, ut adfirmant, frequens cernitur coetus et plerumque voces propriae exaudiuntur, itemque cymbalorum crepitus ad aures hominum saepe perveniunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 5:2)
Marcus, inquit, Octavius Herrenus, prima adolescentia tibicen, postquam arti suae diffisus est, instituit mercaturam, et bene re gesta decimam Herculi profanavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 11:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION