도구

도구

라틴어 문장 검색

Apud quoscunque autem labores nostri benevolentiam atque favorem sibimetipsis concilient, meminerint illi quam sit inter difficillima res novas ornatu antiquo vestire, et, si in aliqua parte titubantes inveniamur, aequo illi acceperint animo atque errori veniam concesserint.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PROOEMIUM.4)
Vade, uale, caue ne titubes mandataque frangas.
(호라티우스의 첫번째 편지, 138)
"Quin potius semper ingemina:"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:25)
adde quod et facilis victoria de madidis et blaesis atque mero titubantibus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV16)
— Ingeminant abruptis nubibus ignes.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 27:1)
ingeminant hastis et Troes et ipse Fulmineus Mnestheus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 4:5)
nam si aegrescat, vita in ancipiti est titubante alimoniae meatu:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 17:3)
Terra quoque immoti concussit ponderis axem, Et medium vergens nisu titubavit in orbem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:39)
sic alio loco nunc dextra ingeminans ictus, nunc ille sinistra.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 310)
ingeminant plavsu Tyrii troesque sequvntur imitantur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 7471)
sic etiam Horatius vade, vale, cave ne titubes mandataque frangas:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 4094)
titubata participium sine verbi origine.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 3321)
vox ingeminata remugit duplicata per echo:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 451)
Nam versus aeque prima et media et extrema pars attenditur, qui debilitatur, in quacumque est parte titubatum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 192:2)
quae quidem vel maxime suspicionem movent et sunt quasi tacita criminum testimonia atque hoc quidem graviora, quod causae communiter videntur insimulare et arguere omnis posse, quorum modo interfuerit aliquid, haec proprie attingunt eos ipsos qui arguuntur, ut telum, ut vestigium, ut cruor, ut deprehensum aliquid quod ablatum ereptumve videatur, ut responsum inconstanter, ut haesitatum, ut titubatum, ut cum aliquo visus ex quo suspicio oriatur, ut eo ipso in loco visus in quo facinus, ut pallor, ut tremor, ut scriptum aut.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 33장 1:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION