도구

도구

라틴어 문장 검색

novitas autem non potest esse in aliquo ente sine transmutatione praecedente:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 45:2)
qui enim tollit transmutationem, ipse tollet novitatem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 45:3)
ergo natura nullum motum vel effectum novum causare potest sine transmutatione praecedente.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 45:4)
Ideo secundum naturalem, cuius primum principium est natura, motus primus, quem nulla transmutatio praecedere potest, non potest esse novus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 45:5)
Dico autem in hac ratione "principia immediata", quia, licet effectus naturalis sit novus, non propter hoc oportet quod in suis principiis mediatis et primis facta sit aliqua transmutatio et novitas.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 45:8)
omne novum factum est per transmutationem, verum est solum de entibus quorum factio est per generationem:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 75:3)
nam solum in generabilibus invenitur transmutatio.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 75:4)
omnis effectus novus aliquam requirit novitatem in aliquo suorum principiorum, dico quod illud non oportet in agente per voluntatem, quia secundum antiquam voluntatem possunt fieri actiones novae praeter hoc quod facta sit transmutatio in voluntate vel in volente.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 80:3)
Et causa etiam est incommutabilis semper uno modo se habens, quia transmutatio non est possibilis nisi in rebus imperfectis, et si aliquod est ens perfectissimum in mundo, dignum est quod hoc sit prima causa.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 9:3)
Primus horum modorum apud Gentiles figuratus fuit in illo duello Herculis et Anthei, cuius Lucanus meminit in quarto Farsalie et Ovidius in nono De rerum transmutatione;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:39)
secundus figuratur apud eosdem in Athalanta et Ypomene in decimo De rerum transmutatione. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:40)
et quod eam describit, non est narratio, sed argumentatio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 1812)
nec credere quivi argumentationem tetendit, ac si diceret:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 4631)
nam Turnum extraneum esse definire contendit per callidam argumentationem, dicens eum non subiacere imperio Latini, cum oraculum de Latinis omnibus caverit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 3672)
postea etiam huic argumento alia subvenit argumentatione, Turnum Graecum esse ab Acrisio commemorans.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 3673)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION