라틴어 문장 검색

Hic segetes, illic veniunt felicius uvae, arborei fetus alibi, atque iniussa virescunt gramina.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 2:5)
illic iniussae veniunt ad mulctra capellae refertque tenta grex amicus ubera nec vespertinus circumgemit ursus ovile nec intumescit alta viperis humus;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1619)
Omnibus hoc vitium est cantoribus, inter amicos ut numquam inducant animum cantare rogati, iniussi numquam desistant.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, In amicorum vitiis connivendum, neque peccata omnia in sclerum numero ponenda.1)
Rursus ad primum conspectum redditae lucis alacritas rediit incogitata et iniussa.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 57 6:2)
Omne honestum iniussum incoactumque est, sincerum et nulli malo mixtum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 66 17:5)
Arborei fetus alibi atque iniussa virescunt Gramina.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 20:3)
uocis nulla contentio, nulla corporis adseueratio, cum uerba uelut iniussa fluerent.
(세네카, Controversiae, book 2, chapter pr 2:8)
Non vectos Minyas loquente silva dicam Phasiaco stetisse portu, forma percita cum ducis Pelasgi molliret rabidos virago tauros, nec tum territa, cum suus colonus post anguis domiti satos molares armatas tremebundus inter herbas florere in segetem stuperet hostem et pugnantibus hinc et hinc aristis supra belliferas madere glaebas culmosos viridi cruore fratres.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem14)
servit et astrorum velox chorus et vaga servit luna nec iniussae totiens redit orbita lueis, et - modo si fas est aequare iacentia summis - pertulit et saevi Tirynthius horrida regis pacta, nec erubuit famulantis fistula Phoebi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum24)
sui iuris sunt, iniussa veniunt, iniussa discedunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 7:6)
aliter enim in Aeneide de telo "ingens arboreum". Cornificius "ut folia, quae frugibus arboreis tegmina gignuntur". iniussa virescunt gramina bene 'iniussa', id est sua sponte:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 553)

SEARCH

MENU NAVIGATION