라틴어 문장 검색

Transierant binae forsan trinaeve Kalendae, Aureolos ultro quattuor ipsa peti=t. Non dedimus.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, LXXV7)
Misce dimidios, puer, trientes, Quales Pythagoras dabat Neroni, Misce, Dindyme, sed frequentiores:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, VI6)
At mea me libram foliati poscat amica, Aut virides gemmas sardonychasve pares, Nec nisi prima velit de Tusco Serica vico, Aut centum aureolos sic velut aera roget.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXVII4)
Et numeras nostros adstricta fronte trientes, Tamquam de cella sit cadus ille tua.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXXIX9)
Libras quattuor aut duas amico Algentemque togam brevemque laenam, Interdum aureolos manu crepantis, Possint ducere qui duas Kalendas, Quod nemo, nisi tu, Labulle, donas, Non es, crede mihi, bonus.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXXVI1)
Setinos, moneo, nostra nive frange trientes:
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CIII Colum nivarium1)
Quando enim me in hunc locum deduxit oratio, docebo meliora me didicisse de colendis diis inmortalibus iure pontificio et more maiorum capedunculis his, quas Numa nobis reliquit, de quibus in illa aureola oratiuncula dicit Laelius, quam rationibus Stoicorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 43:1)
faenus ex triente Idibus Quintilibus factum erat bessibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 15 14:4)
Dolabellam video Liviae testamento cum duobus coheredibus esse in triente sed iuberi mutare nomen.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 8 6:1)
sed Lepta ex triente.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 48 2:8)
faenus fuit bessibus ex triente coitione Memmi et consulum cum Domitio ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER SECVNDVS, letter 14 6:3)
est enim non magnus verum aureolus et ut Tuberoni Panaetius praecipit ad verbum ediscendus libellus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 182:9)
sed tremor inter vina subit calidumque trientem excutit e manibus, dentes crepuere refecti, uncta cadunt laxis tunc pulmentaria labris.
(페르시우스, 풍자, satire 359)
Nec melior Scintilla, quae de cervice sua capsellam detraxit aureolam, quam Felicionem appellabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:12)
cui sordida monstra praetulit et liquidam temeravit crimine vocem, haud aliter quam, si rastris quis temptet eburnis caenosum versare solum, limoque madentes excolere aureolis si forte ligonibus ulvas, splendorem dentis nitidi scrobis inquinat atra, et pretiosa acies squalenti sordet in arvo.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권190)

SEARCH

MENU NAVIGATION