라틴어 문장 검색

Poenitet me tot venustatum praerogativis hominum plerumque privilegiasse naturas, qui decoris decus abusione dedecorant:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 21:35)
E contrario vero, si totius decoris meridies alicujus hilarescat in facie, lingua argenteis eloquentiae resplendeat margaritis, mentis thalamus virtutum fulguret ornamentis, tamen, si adulationis artifex muneris gratiam non exspectet, tantae honestatis luci cum [0470C] vitiorum fastigiis, nebulas immiscere laborat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:20)
Illic Helena, suo decore semidea, quae mediante pulchritudine sua, pulchritudo poterat nuncupari.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 89:10)
Deinde post aliquot dies Nicusus, princeps Armenius, de regione Turbaysel, tentorium miri operis et decoris Godefrido duci misit, ut gratiam et amicitiam illius inveniret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 18:5)
Dum sic mane, meridie et vespere a montanis et valle exsilientes, Christianos impeterent, Boemundus et Reymundus ira moti, sine dilatione vallo immenso, quod dicitur fossatum, montanis et civitati deorsum interposito et praesidio quodam murali aedificio desuper firmato, tutelam suis sic fieri constituerunt, ne subito a montanis adversarii erumpentes, peregrinos milites, incaute [0496C] per urbis spatia vagantes, armis et sagittis invadendo detruncarent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 60:6)
Postquam cives Assur, vulgariter Arsid, ex consilio invidorum, urbem et reditus, quos pepigerant [0568D] duci Godefrido singulis annis conferre, concussi timore victoriae quam acceperat juxta Ascalonem, prorsus negaverunt, obsides illius pro pacto amicitiae datos, inique retinentes, et suis gaudentes receptis, [0569A] qui in fide male servata ducis evaserant custodiam, ultra se a facie ducis forti muniere tutela.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 2:1)
Erant illic inaudita pomaria in circuitu murorum, ac si silva densissima omni decore et fructuum abundantia inaestimabilia:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 111:5)
Post haec verba Tankradus, civitate sibi tradita, et tutela suorum in ea constituta, Antiochiam cum Bothero et caeteris obsidibus remeavit in fide data et suscepta;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 46:1)
Talis autem fama ut in auribus Tyriorum insonuit, vehementer perterriti inierunt foedus cum quodam Dochino principe Damascenorum, ut tutelam et solatium ab eo consequerentur, et thesauros civitatis, et quae habebant pretiosiora in custodia et conclavi Damasci ejus consensu et licentia deportarent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 4:1)
Unde quidam philosophus dixit,"Pecunia avaro supplitium est, profuso decus, paricidium proditori."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 50:14)
Tutelam tamen tui corporis facere debes incontinenti et cum moderamineinculpate tutele;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 72:1)
ut si telo quis te percutere vult, tu ante percussionemillum telo percuttere poteris ad tutelam tantum, et non ad vindictam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 72:2)
Ex predictis itaque colliguntur octo casus pro quibus bella suscipiendasunt et manu decertandum est, videlicet, pro fide servanda, pro iustitiamanumittenda, pro necessitatis causa, pro pace habenda, pro libertate conservanda,pro turpitudine vitanda, pro repellenda violentia, et pro tutela sui corporisfacienda.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 81:1)
Et,"Quod quis ob tutelam sui corporis facit, id recte fecisse videtur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 87:17)
Tutelam autem tui corporis facere debes ingenio atqueprudentia, si fieri potest, et non superbia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 92:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION