라틴어 문장 검색

Decurrit illi vita beatior Quicunque lucem non nimis anxius Reddit molestam, urgetve curas
(JOSEPHUS ADDISON, D. D. HANNES, INSIGNISSIMUM MEDICUM ET POETAM 4:4)
Jamque recrudescit bellum, grus desuper urget Pygmaeum rostro, atque hostem petit ardua morsu;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 13:5)
Quin alii diversa placet, quam parcius urget Plumbea vis, motuque sinit procedere recto.
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 2:4)
At si forte globum, qui misit, spectat inertem Serpere, et impressum subito languescere motum, Pone urget sphaerae vestigia, et anxius instat, Objurgatque moras, currentique imminet orbi.
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 4:1)
Intendit vires, et missile fortiter urget:
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 6:1)
Foedus est enim amor, nec amicitiae nomine dignus, quo turpe aliquid exigitur ab amico, quod necesse est eum facere, qui necdum vitiis aut sopitis aut depressis, ad quaelibet illicita, vel illicitur vel impellitur.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:40)
Haec ne proveniant, in ipsa electione cavendum, ut videlicet is eligatur, quem non ad ista furor impellat, aut levitas trahat, aut verbositas praecipitet, aut abducat suspicio;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:3)
Et vide, quomodo pater adolescentis contra amicum excitabat invidiam, conviciis urgens, terrens minis, spoliandum regno, honore privandum commemorans.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:14)
Maxime autem culpandus est amicus, et hinc praecipue obiurgandus, si veritatem aspernatur, et obsequiis atque blanditiis in crimen impellitur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:8)
sic erubuit, ut mox egressus, tam ferventer corporalibus se subderet exercitiis, ut multis annis nec cum gravi aegritudine urgeretur aliquid sibi de consueto rigore laxaverit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:26)
Que tantam mentem detractio mordeat, aut quis Vrgeat inuidie stimulus?
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:5)
Vt Zeuxis pingit chorus hie, ut Milo figurat, Vt Fabius loquitur, ut Tullius ipse perorat, Vt Samius sentit, sapit ut Plato, querit ut Hermes, Diuidit ut Socrates, ut Zeno colligit, instat Vt Brisso, studet ut Crisias, speculatur ut Argus, Temporis excursus ut Cesar cogit, ut Athlas Sydera perquirit, ut Zetus pondera librat, Tanquam Crisippus numerat, metitur ut alter Euclides, canit ut Phebus, cytharizat ut Orpheus, Circinat ut Perdrix, ut Dedalus erigit arces, Fabricat ut Cyclops, ut Lennius arma monetat, Instruit ut Seneca, blanditur ut Appius, urget Vt Chato, succendit ut Curio, uelat ut alter Perseus, ut Crassus simulans, ut Iulius alter Dissimulans, ut Soldius implicat, explicat idem Vt Naso, uernat ut Stacius, ut Maro dictat, Concipit, exponit, imitatur, gestat, adimplet Mercurii sensus, nostri Demostenis iras, Ouidii flumen, Lucani fulmen, abyssum Virgilii, morsus Satyre, Solonis asylum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 20:5)
Mentem manus excitat, urget Ingenium, sensus proprios inuitat, ut axis Effigiet speciem multoque secundet honore, Vt nec materie nec forme laude secundus, Cum themone suo contendens disputet axis, Immo precellens specie concludat eidem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 2:2)
Nec pecten castigat eum, non forcipis urget Morsus, tonsure non mordet apocopa crinem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 2:7)
Hunc habitum, formam, speciem gestumque puella Pretaxata gerit, sed florem dextra resignat Ad presens aliisque uacat, serpensque sinistram Exit et ad maius urget manus utraque uotum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 4:29)

SEARCH

MENU NAVIGATION