라틴어 문장 검색

iamque Ostiam invectum multitudo ingens, iam in urbe clandestini coetus celebrabant, cum Tiberium anceps cura distrahere, vine militum servum suum coerceret an inanem credulitatem tempore ipso vanescere sineret:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 40장2)
nec obstitit falsis Tiberius donec tempore ac spatio vanescerent:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 82장14)
et vanescet Augusti honor si promiscis adulationibus vulgatur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 37장7)
Placitum posthac ut in reliquos Seiani liberos adverteretur, vanescente quamquam plebis ira ac plerisque per priora supplicia lenitis.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER VI, 9장1)
ut si in Graecia natus esses, ubi ludicras quoque artis exercere honestum est, ac tibi Nicostrati robur ac vires di dedissent, non paterer inmanis illos et ad pugnam natos lacertos levitate iaculi aut iactu disci vanescere, sic nunc te ab auditoriis et theatris in forum et ad causas et ad vera proelia voco, cum praesertim ne ad illud quidem confugere possis, quod plerisque patrocinatur, tamquam minus obnoxium sit offendere poetarum quam oratorum studium.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 10장 5:2)
nam cuncta sponte edita aut manu sata, sive herba tenus aut flore seu solitam in speciem adolevere, atra et inania velut in cinerem vanescunt.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER V, 7장3)
nec ante in praetorium rediit quam flagrante triclinio ex conceptu camini, cum quidem consternatis et quasi omine aduerso anxiis omnibus:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 8장 2:1)
abstulit et caesi vanescunt cornua tauri.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 284:1)
quae quoniam verae nascuntur pectore ab imo, vos nolite pati nostrum vanescere luctum, sed quali solam Theseus me mente reliquit, tali mente, deae, funestet seque suosque."
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 5:16)
Nempe legum sanctiones alme declarant, et humana ratio percontando decernit, publica rerum dominia, quantalibet diuturnitate neglecta, nunquam posse vanescere vel abstenuata conquiri;
(단테 알리기에리, Epistolae 38:3)
Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quodpaenula solstitio, campestre niualibus auris,per brumam Tiberis, Sextili mense caminus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1111)
incipit ex illo montis Apulia notosostentare mihi, quos torret Atabulus et quosnunquam erepsemus, nisi nos vicina Trivicivilla recepisset lacrimoso non sine fumo, udos cum foliis ramos urente camino.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장52)
adde poemata nunc, hoc est, oleum adde camino,quae siquis sanus fecit, sanus facis et tu.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장226)
iam strident ignes, iam follibus atque caminis ardet adoratum populo caput et crepat ingens Seianus, deinde ex facie toto orbe secunda fiunt urceoli pelves sartago matellae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X19)
quippe his crescunt patrimonia fabris, sed crescunt quocumque modo, maioraque fiunt incude adsidua semperque ardente camino.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV41)

SEARCH

MENU NAVIGATION