도구

도구

라틴어 문장 검색

Vel si hanc herbam viridem tempus anni negat, semina eius collecta et levigata cum vino dantur potanda, radicesque cum suo caule tritae atque hordeaceae farinae et sali commixtae ex aqua mulsa scarificationi superponuntur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 17장 3:2)
quae verno tempore, cum iam caulem nec adhuc semina facit, decisa confunditur, atque expressus humor eius fictili vase reconditur, duabus urnis liquoris admixto salis torridi semodio.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 5장 8:2)
Mille praeterea semina vel crudo cespite virentia, vel subacta sulco, flores amicissimos apibus creant, ut sunt in virgineo solo frutices amelli, caules acanthini, scapus asphodeli, gladiolus narcissi.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 4장 4:1)
Mos habebatur principum liberos cum ceteris idem aetatis nobilibus sedentis vesci in aspectu propinquorum propria et parciore mensa.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 16장1)
Illе indicat Da reum vesci in ea solitum, seque sacram eius mensam ad ludibrium recidentem sine lacrimis conspicere non posse.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 2장 18:2)
Praecipuus honor habebatur, quod licebat sedentibus vesci cum rege.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 6장 6:1)
simul aequora servant, astra simul, vescique iubent ac mittere curas:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 510:1)
Non quo more piris uesci Calaber iubet hospestu me fecisti locupletem.
(호라티우스의 첫번째 편지, 076)
nec natura potest iusto secernere iniquum,dividit ut bona diversis, fugienda petendis,nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque, qui teneros caules alieni fregerit hortiet qui nocturnus sacra divum legerit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장67)
quantulum enim summae curtabit quisque dierum,unguere si caules oleo meliore caputque coeperis inpexa foedum porrigine?
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장80)
at hic qui pallidus adfertur misero tibi caulis olebit lanternam;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V43)
multa Pudicitiae veteris vestigia forsan aut aliqua exstiterint et sub Iove, set Iove nondum barbato, nondum Graecis iurare paratis per caput alterius, cum furem nemo timeret caulibus et pomis, et aperto viveret horto.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI3)
carnibus humanis vesci licet, attonito cum tale super cenam facinus narraret Vlixes Alcinoo, bilem aut risum fortasse quibusdam moverat ut mendax aretalogus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV6)
Postremo quae cumque dies naturaque rebus paulatim tribuit moderatim crescere cogens, nulla potest oculorum acies contenta tueri, nec porro quae cumque aevo macieque senescunt, nec, mare quae impendent, vesco sale saxa peresa quid quoque amittant in tempore cernere possis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:26)
Illic videres frutice nobili caules Et utrumque porrum sessilesque lactucas Pigroque ventri non inutiles betas, Illic coronam pinguibus gravem turdis Leporemque laesum Gallici canis dente Nondumque victa lacteum faba porcum.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XLVII2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION