도구

도구

라틴어 문장 검색

non aula quidem, Tirynthie, nee te regius ambit honos, sed casta ignaraque culpae mens domini, cui prisca fides coeptaeque perenne foedus amicitiae, scit adhuc florente sub aevo par magnis Vestinus avis, quem nocte dieque spirat et in carae vivit complexibus umbrae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis34)
eodem anno, cum satis per se ipsum Samnitium bellum et defectio repens Lucanorum auctoresque defectionis, Tarentini, sollicitos haberent patres, accessit ut et Vestinus populus Samnitibus sese coniungeret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 401:1)
et erat genus omne abunde bello Samnitibus par, Marsi Paelignique et Marrucini, quos, si Vestinus attingeretur, omnes habendos hostes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 404:1)
bellum ex auctoritate patrum populus adversus Vestinos iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 406:1)
ab altero consule in Vestinis multiplex bellum nec usquam vario eventu gestum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 411:1)
nam et pervastavit agros et populando atque urendo tecta hostium sataque in aciem invitos extraxit, et ita proelio uno accidit Vestinorum res, haudquaquam tamen incruento milite suo, ut non in castra solum refugerent hostes, sed iam ne vallo quidem ac fossis freti dilaberentur in oppida, situ urbium moenibusque se defensuri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 411:2)
Latium deinde omne cum Sabinis et Volscis et Aequis et omni Campania et parte Etruriaeque et Picentibus et Marsis Paelignisque ac Vestinis atque Apulis, adiuncta omni ora Graecorum inferi maris a Thuriis Neapolim et Cumas et inde Antio atque Ostiis tenus aut socios validos Romanis aut fractos bello invenisset hostes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 277:1)
eodem anno Romae cum Vestinis petentibus amicitiam ictum est foedus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 28:1)
Consul alter, seu forte seu consilio nulli fugientium insertus agmini, cum quinquaginta fere equitibus Venusiam perfugit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 594:1)
eo-tempore quo haec Canusii agebantur Venusiam ad consulem ad quattuor milia et quingenti pedites equitesque, qui sparsi fuga per agros fuerant, pervenere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 645:1)
sed gravius onus Busae faciebat - et iam ad decem milia hominum erant - Appiusque et Scipio, postquam incolumem esse alterum consulem acceperunt, nuntium extemplo mittunt, quantae secum peditum equitumque copiae essent, sciscitatumque simul utrum Venusiam adduci exercitum an manere iuberet Canusi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 648:1)
- ne illi quidem, nisi pernicitatis pedum et cursus aliquod praemium est, qui plerique inermes ex acie fugientes non prius quam Venusiae aut Canusi constiterunt, se nobis merito praetulerint gloriatique sint in se plus quam in nobis praesidii rei publicae esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 707:2)
nunc autem, cum prope gloriati sint quod se hostibus dediderint, praeferrique non captis modo in acie ab hostibus, sed etiam iis qui Venusiam Canusiumque pervenerunt, atque ipsi C. Terentio consuli aequum censuerint, nihil vos eorum, patres conscripti, quae illic acta sunt ignorare patiar.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 724:2)
ii nondum Canusium profectum sed Venusiae cum paucis ac semiermibus consulem invenerunt, quam poterant maxime miserabilem bonis sociis, superbis atque infidelibus, ut erant Campani, spernendum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 48:2)
cum captivis redemptio negabatur, nos vulgo homines laudabant quod rei publicae nos reservassemus, quod ad consulem Venusiam redissemus et speciem iusti exercitus fecissemus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 81:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION