도구

도구

라틴어 문장 검색

Terra tumet.
(ANONYMUS NEVELETI, De terra parturiente murem 28:1)
Cum tumeat tellus, monstrat se monstra daturam.
(ANONYMUS NEVELETI, De terra parturiente murem 28:4)
Equari uult rana boui, tumet ergo.
(ANONYMUS NEVELETI, De rana et boue 43:1)
tumenti Natus ait:
(ANONYMUS NEVELETI, De rana et boue 43:2)
premit ille tumentem:
(ANONYMUS NEVELETI, De rana et boue 43:5)
mulier sancte pudica, tot annis uiduitatis sine culpa, sine fabula, assuetudine coniugis torpens et diutino situ uiscerum saucia, uitiatis intimis uteri saepe ad extremum uitae discrimen doloribus obortis exanimabatur.
(아풀레이우스, 변명 67:3)
"Recordare enim quam superbe, quam arroganter nobiscum egerit et ipsa iactatione immodicae ostentationis tumentem suum prodiderit animum, deque tantis divitiis exigua nobis invita proiecerit, confestimque praesentia nostra gravata propelli et efflari exsibilarique nos iusserit."
(아풀레이우스, 변신, 5권79)
Quattuor eunuchi confestim pulvillis compluribus ventose tumentibus pluma delicata terrestrem nobis cubitum praestruunt, sed et stragula veste auro ac murice Tyrio depicta probe consternunt, ac desuper brevibus admodum sed satis copiosis puluillis aliis nimis mollibus,quis maxillas et cervices delicatae mulieres suffulcire consuerunt, superstruunt.
(아풀레이우스, 변신, 10권 20:3)
laudis amore tumes?
(아우구스티누스, 편지들, 54. (A. D. 429 Epist. CCXXXI) Augustinus Seruus Christi Membrorumque Christi Dario Filio Membro Christi In Ipso salutem 3:18)
Filia hominis pauperis in pervigilio vitiata est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIII 17:1)
quibus iam nihil spirantibus undae tamen factae diutius tument et a vento quidem iamdudum tranquillae sunt, sed mare est etiam atque etiam undabundum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXX 4:2)
at censores inter se, rursus praetores consulesque inter se, et vitiant et obtinent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 5:6)
Neque satis, inquit, habuit quod eum in occulto vitiaverat, quin eius famam prostitueret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 5:2)
Postremo, ut scientiae veneno a serpente infuso, quo animus humanus tumet et inflatur, deposito, nec altum sapiamus nec ultra sobrium, sed veritatem in charitate colamus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 8:4)
quae perpetuo trepidant, et in parvis portionibus tument, et rursus subsidunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 238:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION