-
et in conclusionem cunctis finem cupientibus desinit, ut nondum se patroni post speciem litis triennium editam causentur instructos, spatioque prorogati temporis impetrato, quasi cum Antaeo vetere colluctati, perseveranter flagitant pulveris periculosi mercedes.
- (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 4장 19:4)
-
cur praeterea tam uitiosis uerbis, tam barbaro sermone ego scriberem, quem idem dicunt nequaquam Graecae linguae imperitum?
- (아풀레이우스, 변명 85:5)
-
an non summam contumeliam uobis imponit, qui uos arbitratur maledictis optimi cuiusque gaudere, qui uos existimat mala et uitiosa uerba non intellegere aut, si intellegatis, boni consulere?
- (아풀레이우스, 플로리다 7:9)
-
quis incondita et uitiosa uerba temere quasi delirantibus oborientia permiserit blaterare?
- (아풀레이우스, 플로리다 9:4)
-
Conclusio vero illa qua colligitur, sicuti supra dictum est, nihil patri parendum, inperfecta est refutarique ac dilui sic potest:
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VII 15:1)
-
Non enim simile est ut vinosus aut vitiosus ceteraque quae hoc modo dicuntur, quoniam a vocabulis, non a verbo, inclinata sunt.
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XII 4:1)
-
Dimidium librum legi " aut dimidiam fabulam audivi aliaque huiuscemodi qui dicat, vitiose dicere;
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XIV 1:1)
-
Propterea quaesierunt iure consulti veteres, quod mancipium morbosum quodve vitiosum recte diceretur quantumque morbus a vitio differret.
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 3:1)
-
Sed cui morbus est, idem etiam vitiosus est.
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 6:2)
-
potest enim qui vitiosus est non morbosus esse.
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 6:4)
-
Hoc, inquit, enthymema nequam et vitiosum est.
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 28:1)
-
sumptuosus, cupidus, elegans, vitiosus, inritus qui habebatur, is laudabatur;
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 3:4)
-
Nequaquam esse verum, quod minutis quibusdam rhetoricae artificibus videatur, M. Ciceronem in libro quem De Amicitia scripsit vitioso argumento usum, ἀμφισβητούμενον ἀντι` ὁμολογουμένου posuisse;
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 1:1)
-
15. Ultimum negotium status, quod regis huius felicitatem temporalem clausit, fuit conclusio gloriosissimum matrimonii inter filiam suam Mariam et Carolum principem Castiliae, postea imperatorem celeberrimum, utraque partae tenerae aetatis tunc existente.
- (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 15:1)
-
propterea quod notiones rerum primae, quas mens haustu facili et supino excipit recondit atque accumulat (unde reliqua omnia fluunt), vitiosae sint et confusae et temere a rebus abstractae;
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Introduction 2:5)
