라틴어 문장 검색

vel vitulam ei nutrite pro praemio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 852)
nam ille 'vitulam' dixerat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 863)
iudicaturus enim est, eos esse pares, dicens 'et vitula tu dignus et hic'. componere finire, ut "ante diem clauso componet Vesper Olympo", id est finiet.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 1085)
et quisqvis amores aut metuet dulces aut experietur amaros et tu et hic digni estis vitula et quicumque similis vestri est:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 1091)
et cum lustrabimus agros sic supra "cum fa- ciam vitulam pro frugibus". 'lustrare' hic circuire:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 751)
pontificum festis ferienda securibus illic agmina vaccarum steterant, vitulasque revincta fronte coronatas umbrabat torta cupressus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3147)
Ego hanc vitulam - ne forte recuses, bis venit ad mulctram, binos alit ubere fetus - depono:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON20)
si ad vitulam spectas, nihil est quod pocula laudes.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON31)
cum faciam vitula pro frugibus, ipse venito.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON59)
Pierides vitulam lectori pascite vestro.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON66)
Et vitula tu dignus, et hic, et quisquis amores aut metuet dulces, aut experietur amaros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON88)
placatam Eurydicen vitula venerabere caesa."
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 20:13)
' tu cum pro vitula statuis dulcem Aulide natam ante aras spargisque mola caput, inprobe, salsa, rectum animi servas?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 4:17)
Deinde secessit ad insulam quandam paruam, quae ad occidentalem plagam ab Hibernia procul secreta, sermone Scottico Inisboufinde, id est insula uitulae albae, nuncupatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. IV. 1:2)
Tunc vitula innumeros lustrabat caesa iuvencos, Nunc agna exigui est hostia parva soli.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 18)

SEARCH

MENU NAVIGATION