도구

도구

라틴어 문장 검색

Quod si, ne rupta quidem vomica, vel pure extrinsecus emisso, febris quievit, aut quamvis quieverit, tamen repetit;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VIII Quae notae spem salutis quae pericula ostendunt. 23:3)
Solet etiam in adolescentibus is morbus ex vomica fistulave oriri:
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VIII Quae notae spem salutis quae pericula ostendunt. 25:5)
nisi vomicam aliquam excitavit, sic ut pus extussiretur;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VIII Quae notae spem salutis quae pericula ostendunt. 36:2)
Neque verum est, quod dicitur a quibusdam, nullam febrem inordinatam esse, nisi aut ex vomica, aut ex inflammatione, aut ex ulcere:
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, III De febrium generibus. 5:5)
Omnis tum vomicae finis est, ut rumpatur:
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, XXVII De resolutione nervorum. 15:5)
Si vero jecur vomica laborat, eadem facienda sunt, quae in ceteris interioribus suppurationibus.
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, XV De hepaticis. 4:8)
Quidam etiam contra id scalpello aperiunt, et ipsam vomicam adurunt.
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, XV De hepaticis. 4:9)
"decernat quodcumque volet de corpore nostro Isis et irato feriat mea lumina sistro, dummodo vel caecus teneam quos abnego nummos, et phthisis et vomicae putres et dimidium crus sunt tanti, pauper locupletem optare podagram nec dubitet Ladas, si non eget Anticyra nec Archigene;"
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII37)
nec enim Herculi nocere Deianira voluit cum ei tunicam sanguine Centauri tinctam dedit, nec prodesse Pheraeo Iasoni is qui gladio vomicam eius aperuit, quam sanare medici non potuerant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 71:8)
Collegae optimi meique amantissimi, de communis officii necessitatibus praelocuti, excusare me et eximere temptarunt.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 4 3:1)
An merito, scies cum legeris librum, cuius amplitudo non sinit me longiore epistula praeloqui.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 5 3:2)
Forte accidit ut eodem die mane in advocationem subitam rogarer, quod mihi causam praeloquendi dedit.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 21 3:1)
nam sive propterea quod οἴμη cantus est et citharoedi pauca illa, quae, antequam legitimum certamen inchoent, emerendi favoris gratia canunt, prooemium cognominaverunt, oratores quoque ea quae, priusquam causam exordiantur, ad conciliandos sibi iudicum animos praeloquuntur eadem appellatione signarunt;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 11:1)
de quibus brevissime praelocutus, quid ipse sentiam, id est quid clarissimos oratores fecisse videam, non tacebo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 348:2)
non enim, si Cicero recte sentinam rei publicae dixit, foeditatem hominum significans, idcirco probem illud quoque veteris oratoris, persecuisti rei publicae vomicas.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 234:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION