도구

도구

라틴어 문장 검색

"Purpura tantum in veste sit tenuis, et laxius, ut crines decidant, ligatum caput, soccus vilior et per humeros maforte volitans, strictae manicae bracchiis adhaerentes et solutis genibus fractus incessus,:"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:49)
"a voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:37)
"Adhaesit lingua laetantis ad faucem ipsius in siti."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:28)
nobis adhaerere Deo bonum est, ponere in domino spem nostram, ut, cum paupertatem istam caelorum regna mutaverint, erumpamus in vocem:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:10)
Nec procurator calamistratus nec formosus conlactaneus nec candidulus et rubicundus adsecula adhaereant lateri tuo:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:10)
In nostrum locum statim audivimus te illius adhaesisse consortio et numquam ab illa ne trans-versum quidem unguis, ut dicitur, recessisse eadem domo, eodem cubiculo, una usam cubili et omnibus in urbe clarissima notum fieret et te matrem et illam filiam repperisse.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 8:1)
at tu nil nisi Cecropides, truncoque simillimus Hermae:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII26)
Bellorum exuviae, truncis adfixa tropaeis lorica et fracta de casside buccula pendens et curtum temone iugum victaeque triremis aplustre et summo tristis captivus in arcu humanis maiora bonis creduntur.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X55)
Liguras, imis Alpium iugis adhaerentis inter Varum et Magram flumen inplicitosque dumis silvestribus, maior aliquanto labor erat invenire quam vincere.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM LIGURICUM 4:1)
Euboan insulam continenti adhaerentem tenui freto reciprocantibus aquis Euripus abscindit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SYRIACUM REGIS ANTIOCHI 9:1)
crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt, quod cibus in totas usque ab radicibus imis per truncos ac per ramos diffunditur omnis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 11:12)
nam neque pulveris inter dum sentimus adhaesum corpore nec membris incussam sidere cretam, nec nebulam noctu neque arani tenvia fila obvia sentimus, quando obretimur euntes, nec supera caput eiusdem cecidisse vietam vestem nec plumas avium papposque volantis, qui nimia levitate cadunt plerumque gravatim, nec repentis itum cuiusvis cumque animantis sentimus nec priva pedum vestigia quaeque, corpore quae in nostro culices et cetera ponunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 10:1)
truncus adempta anima circum membrisque remota vivit et aetherias vitalis suscipit auras;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 10:6)
Et quoniam mens est hominis pars una locoque fixa manet certo, vel ut aures atque oculi sunt atque alii sensus qui vitam cumque gubernant, et vel uti manus atque oculus naresve seorsum secreta ab nobis nequeunt sentire neque esse, sed tamen in parvo lincuntur tempore tali, sic animus per se non quit sine corpore et ipso esse homine, illius quasi quod vas esse videtur, sive aliud quid vis potius coniunctius ei fingere, quandoquidem conexu corpus adhaeret.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 14:1)
et caput abscisum calido viventeque trunco servat humi voltum vitalem oculosque patentis, donec reliquias animai reddidit omnes.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION