도구

도구

라틴어 문장 검색

cum omni parte pellerentur, Romanisque crescerent animi, non duce solum adhortante sed Nolanis etiam per clamorem favoris indicem accendentibus ardorem pugnae, terga Poeni dederunt atque in castra conpulsi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 618:1)
dux ipse loco superiore capto, unde agros urbemque posset conspicere, Bruttiorum cohortem adire muros atque evocare principes Locrensium ad conloquium iussit et pollicentes amicitiam Hannibalis adhortari ad urbem tradendam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 6:1)
haec ad Romanos Syracusani detulerunt, abnuentes Leontinos in sua potestate esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 378:1)
huius utique redimendi et Epicydae cura erat ingens, nec abnuit Marcellus, iam tum Aetolorum, quibus socii Lacedaemonii erant, amicitiam adfectantibus Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 348:1)
ne tamen subita res et nocturnus terror et iam non suae fortunae consilium perturbaret, adloquendos adhortandosque sibi milites ratus, contione advocata ita disseruit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 551:1)
vos quoque velim, milites, non lamentis lacrimisque tamquam extinctos prosequi - vivunt vigentque fama rerum gestarum - , sed, quotienscumque occurret memoria illorum, velut si adhortantis signumque dantis videatis eos, ita proelia inire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 558:1)
Claudi, cui suos ante prima signa adhortanti sub laevo umero summum pectus gaeso ictum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 79:2)
quin potius aucta arte quadam nec abnuendi tale quicquam nec palam adfirmandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 271:2)
sed litterae Marcelli negantis e re publica esse vestigium abscedi ab Hannibale, cui cedenti certamenque abnuenti gravis ipse instaret, curam iniecerant ne aut consulem tum maxime res agentem a bello avocarent, aut in annum consules deessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 41:2)
nec Hannibal detractavit certamen, multis verbis adhortatus milites ut memores Trasumenni Cannarumque contunderent ferociam hostis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 191:2)
unus rem in civitate is cui deferebatur honos abnuebat, levitatem civitatis accusans:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 514:1)
ille fessos abnuentesque taedio et labore nunc precando nunc castigando accendit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 719:2)
et quoniam fors eos sub uno tecto esse atque ad eosdem penates voluisset, contrahere ad conloquium dirimendarum simultatium causa est conatus, Scipione abnuente aut privatim sibi ullum cum Poeno odium esse quod conloquendo finiret, aut de re publica quicquam se cum hoste agere iniussu senatus posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 273:2)
illud magno opere tendente rege, ne alter hospitum exclusus mensa videretur, ut in animum induceret ad easdem venire epulas, haud abnuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 275:1)
nam alii missi ab regulis sunt ad specimen insitae genti virtutis ostendendum, alii ipsi professi se pugnaturos in gratiam ducis, alios aemulatio et certamen, ut provocarent provocative haud abnuerent traxit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 319:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION