도구

도구

라틴어 문장 검색

sitv durescere campum ut redeat in vires priores.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 721)
vel, quod melius est, quia ait in primo "alternis idem tonsas cessare novales et se- gnem patiere situ durescere campum", quod fieri non potest, nisi fuerint spatia maiora terrarum;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4124)
unde Iuvenalis "et spe- luncas dissimiles veris". frigida tempe Tempe sunt proprie loca amoena Thessaliae, abusive cuiusvis loci amoenitas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4692)
) postquam ob locorum ubertatem amoenitatemque magis coepta sit frequentari, veritos (Cuma- nos), ne Cumae omnino desererentur, inisse consilium Parthenopen di- ruendi.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 5633)
Is lusus est festam teretem iactatione fluctuum levigatam legere de litore, eam festam plano situ digitis comprehensam inclinem ipsum atque humilem quantum potest super undas inrotare, ut illud iaculum vel dorsum maris raderet enataret, dum leni impetu labitur, vel summis fluctibus tonsis emicaret emergeret, dum adsiduo saltu sublevatur.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 3장 6:1)
est autem situm in nobis ut et adversa quasi perpetua oblivione obruamus et secunda iucunde ac suaviter meminerimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 74:3)
In voluptate corporis - addam, si vis, 'animi', dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore - situm est vivere beate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 115:4)
At vero quanta maris est pulchritudo, quae species universi, quae multitudo et varietas insularum, quae amoenitates orarum ac litorum, quot genera quamque disparia partim submersarum partim fluitantium et innantium beluarum partim ad saxa nativis testis inhaerentium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 100:1)
ex quo debet intellegi nec figuram situmque membrorum nec ingenii mentisque vim talem effici potuisse fortuna.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 153:5)
Neque enim ad mare admovit, quod ei fuit illa manu copiisque facillimum, ut in agrum Rutulorum Aboriginumque procederet, aut in ostio Tiberino, quem in locum multis post annis rex Ancus coloniam deduxit, urbem ipse conderet, sed hoc vir excellenti providentia sensit ac vidit, non esse oportunissimos situs maritimos urbibus eis, quae ad spem diuturnitatis conderentur atque imperii, primum quod essent urbes maritimae non solum multis periculis oppositae, sed etiam caecis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 8:3)
atque habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel desidiosas inlecebras multas cupiditatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 12:2)
es enim ita ingressus, ut, quae ipse reperias, tribuere aliis malis quam, ut facit apud Platonem Socrates, ipse fingere et illa de urbis situ revoces ad rationem, quae a Romulo casu aut necessitate facta sunt, et disputes non vaganti oratione, sed defixa in una re publica.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 34:2)
Qui quidem Romuli lituus, id est incurvum et leviter a summo inflexum bacillum, quod ab eius litui, quo canitur, similitudine nomen invenit, cum situs esset in curia Saliorum, quae est in Palatio, eaque deflagravisset, inventus est integer.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 47:4)
Ex quo intellegitur plus terrarum situs quam lunae tactus ad nascendum valere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 143:1)
ut, quae numquam vidimus, ea tamen informata habeamus, oppidorum situs, hominum figuras.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 205:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION