도구

도구

라틴어 문장 검색

Sunt mihi, pars montis, vivo pendentia saxo antra, quibus nec sol medio sentitur in aestu nec sentitur hiems;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:5)
Hoc pecus omne meum est, multae quoque vallibus errant, multas silva tegit, multae stabulantur in antris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:11)
Has ubi praeteriit et Parthenopeia dextra moenia deseruit, laeva de parte canori Aeolidae tumulum et, loca feta palustribus undis, litora Cumarum vivacisque antra Sibyllae intrat, et ut manes veniat per Averna paternos, orat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 17:1)
Solvitur herboso religatus ab aggere funis, et procul insidias infamataeque relinquunt tecta deae lucosque petunt, ubi nubilus umbra in mare cum flava prorumpit Thybris harena;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 55:4)
In quibus antra videt, quae multa nubila silva et levibus cannis manantia semicaper Pan nunc tenet, at quodam tenuerunt tempore nymphae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 60:3)
ei mihi, quam celeri micuerunt nubila flamma!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 226)
hoc erat, in gelido quare Poeantius antro voce fatigaret Lemnia saxa sua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 133)
sive mihi casus sive hoc dedit ira deorum, nubila nascenti seu mihi Parca fuit, tu tamen e sacris hederae cultoribus unum numine debueras sustinuisse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 33)
si numeres anno soles et nubila toto, invenies nitidum saepius esse diem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 813)
quidquid in aere cavo reboans tuba curva remugit, quidquid ab arcano vomit ingens spiritus haustu, quidquid casta chelys, quidquid testudo resultat, organa disparibus calamis quod consona miscent, aemula pastorum quod reddunt vocibus antra, Christum concelebrat, Christum sonat, omnia Christum muta etiam fidibus sanctis animata loquuntur, o nomen praedulce mihi!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3124)
laxavit Scythicas verbo penetrante pruinas vox evangeliea, Hyreanas quoque fervida brumas solvit, ut exutus glaeie iam mollior amnis Caucasea de eote fluat Rhodopeius Hebrus, mansuevere Getae, feritasque eruenta Geloni laete mero sitiens exsanguia poeula miscet libatura saeros Christi de sanguine potus, novit et Atlantis pridem plaga perfida Mauri dedere crinitos ad Christi altaria reges, ex quo mortalem praestrinxit Spiritus alvum, Spiritus ille Deus, Deus et se corpore matris induit atque hominem de virginitate ereavit, Delphica damnatis tacuerunt sortibus antra, non tripodas eortina regit, 2 non spumat anhelus fata Sibyllinis fanaticus edita libris, perdidit insanos mendax Dodona vapores, mortua iam mutae lugent oracula Cumae, nec responsa refert Libyeis in Syrtibus Hammon.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3142)
solus homo emeruit Domini formabile dextra os capere, et fabro Deitatis Agmine nasci, quorsum igitur limo tanta indulgentia nostro contigit, ut Domini manibus tractatus honora arte sacer fieret, tactu iam nobilis ipso?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3344)
Nox et tenebrae et nubila, confusa mundi et turbida, lux intrat, albescit polus, Christus venit, discedite.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus1)
suetus antro bustuali sub catenis frendere, mentis inpos, efferatis percitus furoribus prosilit fuitque supplex, Christum adesse ut senserat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae29)
sed Deus dum luce fulva mortis antra inluminat, dum stupentibus tenebris candidum praestat diem, tristia squalentis aethrae palluerunt sidera.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae40)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION