도구

도구

라틴어 문장 검색

Etsi me adsiduo defectum cura dolore sevocat a doctis, Ortale, virginibus, nec potis est dulcis Musarum expromere fetus mens animi:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 651)
sed magis, o nuptae, semper concordia vestras, semper amor sedes incolat adsiduus.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 6632)
nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam scitis, et in quo me corruerit genere, cum tantum arderem quantum Trinacria rupes lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis, maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae, qualis in aerii perlucens vertice montis rivus muscoso prosilit e lapide, qui, cum de prone praeceps est valle volutus, per medium densi transit iter populi, dulce viatori lasso in sudore levamen cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b3)
ac meditationes assiduas, quibus tam celestia quam terrestria intuebar, quasi suspectas, impie relegavit;
(단테 알리기에리, Epistolae 21:7)
qui tamen, armorum ignivomorum tintinnabulorumque sonitu assiduo, consilia sua a colonis patefieri viderunt.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT TERTIUM.23)
Quod ut videre copiae regiae, assidua tormentorum majorum, omnigenorumque armorum ignivomorum, oppugnatione, opera solo aequare, propugnatoresque vallo fossaque depellere enixe conabantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT TERTIUM.35)
cui male si palpere, recalcitrat undique tutus.
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장17)
Lectione quoque adsidua et meditatione diuturna pectus suum bibliothecam fecerat Christi.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 10:41)
Sunt, quae oderunt suos et non suorum palpantur affectu, quarum inpatientia, index animi, nullam recepit excusationem et cassa inpudicitiae velamenta quasi aranearum fila disrumpit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:6)
Quid agant venti, quas torqueat umbras Aeacus, unde alius furtivae devehat aurum pelliculae, quantas iaculetur Monychus ornos, Frontonis platani convulsaque marmora clamant semper et adsiduo ruptae lectore columnae:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I6)
Cum tener uxorem ducat spado, Mevia Tuscum figat aprum et nuda teneat venabula mamma, patricios omnis opibus cum provocet unus quo tondente gravis iuveni mihi barba sonabat, cum pars Niliacae plebis, cum verna Canopi Crispinus Tyrias umero revocante lacernas ventilet aestivum digitis sudantibus aurum, nec sufferre queat maioris pondera gemmae, difficile est saturam non scribere, nam quis iniquae tam patiens urbis, tam ferreus, ut teneat se, causidici nova cum veniat lectica Mathonis plena ipso, post hunc magni delator amici et cito rapturus de nobilitate comesa quod superest, quem Massa timet, quem munere palpat Carus et a trepido Thymele summissa Latino?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I10)
nam quid tam miserum, tam solum vidimus, ut non deterius credas horrere incendia, lapsus tectorum adsiduos ac mille pericula saevae urbis et Augusto recitantes mense poetas?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III3)
Mullus erit domini, quem misit Corsica vel quem Tauromenitanae rupes, quando omne peractum est et iam defecit nostrum mare, dum gula saevit, retibus adsiduis penitus scrutante macello proxima, nec patimur Tyrrhenum crescere piscem, instruit ergo focum provincia, sumitur illinc quod captator emat Laenas, Aurelia vendat.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V45)
Endromidas Tyrias et femineum ceroma quis nescit, vel quis non vidit vulnera pali, quem cavat adsiduis rudibus scutoque lacessit atque omnes implet numeros dignissima prorsus Florali matrona tuba, nisi si quid in illo pectore plus agitat veraeque paratur harenae, quem praestare potest mulier galeata pudorem, quae fugit a sexu?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI129)
sed cum pervigiles placet instaurare popinas, obvius adsiduo Syrophoenix unctus amomo currit, Idymaeae Syrophoenix incola portae, hospitis adfectu dominum regemque salutat, et cum venali Cyane succincta lagona.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII61)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION