라틴어 문장 검색

Palaestrio Mihi ad enarrandum hoc argumentum est comitas, si ad auscultandum vostra erit benignitas;
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 2, scene 11)
nam benignitas quidem huius oppido adulescentula est.
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 3, scene 149)
ita vestra est benignitas.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 3, scene 338)
nam pol mihi grata acceptaque eiust benignitas.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 142)
sed generi nostro haec redditast benignitas:
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 317)
viden, benignitates hominum ut periere et prothymiae?
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 4, scene 2131)
Ecce autem in benignitate hoc repperi, negotium.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 2163)
] non istaec, mea benignitas, decuit te fabulari, sed istos qui cum geniis suis belligerant parcipromi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 1, scene 2163)
itaque cum hydria aqua ad templum aedemque casta religione refertur, tunc in terra procumbentes manibus ad caelum sublatis inventionis gratias agunt divinae benignitati.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 머리말15)
Nonne in beatitudine sufficientiam numerauimus deumque beatitudinem ipsam esse consensimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:4)
et ita singulorum beatitudo omnium sit, et omnium beatitudinum universitas singulorum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:6)
Nam quoniam beatitudinis adeptione fiunt homines beati, beatitudo uero est ipsa diuinitas, diuinitatis adeptione beatos fieri manifestum est. Sed uti iustitiae adeptione iusti, sapientiae sapientes fiunt, ita diuinitatem adeptos deos fieri simili ratione necesse est. Omnis igitur beatus deus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:10)
— Num recordaris beatitudinem ipsum esse bonum eoque modo, cum beatitudo petitur, ab omnibus desiderari bonum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:14)
Maxime autem Deus cum nullius indiget, erga ipsum benignitatis affectum commoveri non potest, ut sibi aliud ex benignitate impendat, sed erga creaturas tantum, quae divinae gratiae boneficiis indigent, non solum ut sint, sed ut bene sint.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 49:18)
— Cum multa, inquit, beatitudo continere uideatur, utrumne haec omnia unum ueluti corpus beatitudinis quadam partium uarietate coniungant an sit eorum aliquid quod beatitudinis substantiam compleat, ad hoc uero cetera referantur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION