도구

도구

라틴어 문장 검색

Totum igitur illud philosophiae studium mihi quidem ipse sumo et ad vitae constantiam quantum possum et ad delectationem animi, nec ullum arbitror, ut apud Platonem est, maius aut melius a diis datum munus homini;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 9:3)
qui ita se gerunt, ita vivunt, ut eorum probetur fides integritas aequitas liberalitas, nec sit in eis ulla cupiditas libido audacia, sintque magna constantia, ut ei fuerunt, modo quos nominavi, hos viros bonos, ut habiti sunt, sic etiam appellandos putemus, quia sequantur, quantum homines possunt, naturam optimam bene vivendi ducem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 24:2)
namque hoc amicitia propinquitati, quod ex propinquitate benevolentia tolli potest, ex amicitia non potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 24:6)
sublata enim benevolentia amicitiae nomen tollitur, propinquitatis manet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 24:7)
est enim amicitia nihil aliud nisi omnium divinarum humanarumque rerum cum benevolentia et caritate consensio, qua quidem haud scio an excepta sapientia nil quicquam melius homini sit a dis immortalibus datum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 26:1)
principio qui potest esse vita vitalis, ut ait Ennius, quae non in amici mutua benevolentia conquiescit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 28:2)
quod si exe- meris ex rerum natura benevolentiae coniunctionem, nec domus ulla nec urbs stare poterit, ne agri quidem cultus permanebit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 30:5)
amicitiam nonne facile ei, qui ob eam summa fide, constantia iustitiaque servatam maximam gloriam ceperit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 32:11)
amor enim, ex quo amicitia nominata est, princeps est ad benevolentiam coniungendam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 34:7)
quamquam confirmatur amor et beneficio accepto et studio perspecto et consuetudine adiuncta, quibus rebus ad illum primum motum animi et amoris adhibitis admirabilis quaedam exardescit benevolentiae . quam si qui putant ab imbecillitate proficisci, ut sit per quem adsequatur quod quisque desideret, humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae, quam ex inopia atque indigentia natam volunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 38:2)
auxit benevolentiam consuetudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 39:6)
quam ob rem hos quidem ab hoc sermone removeamus, ipsi autem intellegamus natura gigni sensum diligendi et benevolentiae caritatem facta significatione probitatis, quam qui appetiverunt, applicant sese et propius admovent, ut et usu eius, quem diligere coeperunt, fruantur et moribus, sintque pares in amore et aequales propensioresque ad bene merendum quam ad reposcendum, atque haec inter eos sit honesta certatio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:4)
alios autem dicere aiunt multo etiam inhumanius, quem locum breviter paulo ante perstrinxi, praesidi adiumentique causa, non benevolentiae neque caritatis amicitias esse expetendas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 59:1)
nihil est enim remuneratione benevolentiae, nihil vicissitudine studiorum officiorumque iucundius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 63:2)
quam ob rem hoc quidem, Fanni et Scaevola, constet, ut opinor, bonis inter bonos quasi necessariam benevolentiam, qui est amicitiae fons a natura constitutus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 64:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION