라틴어 문장 검색

in quas nec iussu consulum nec signo accepto victores vadunt, malo tirocinio imbuendum Samnitem clamitantes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 631:1)
et consul adfirmavit errorem clamitans inter prima signa, ita ut vox etiam ad hostis accideret, captum Cominium, victorem collegam adesse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 601:1)
clamitans militibus, cum in adversum collem frustra signa erigere conatus esset, postquam ea regione penetrari ad hostem non videbat posse, cohortes aliquot subductas e dextro cornu, ubi stationem magis segnem quam pugnam futuram cernebat,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 710:2)
si modice se reciperent, clamitans, tamen vincente metu verecundiam, cum proximus quisque hostem caderet, terga extemplo data, atque in fugam sese omnes effuderunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 230:1)
atque ita cum paucis in forum pergit ire clamitans ut qui salvam rem publicam vellent auctorem et ducem se libertatis sequerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 287:1)
Quinctius quidem adeo exarsit ira, ut manus ad caelum tendens deos testes ingrati ac perfidi animi Magnetum invocaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 365:2)
sed Claudius consul sine lictoribus cum fratre toto foro volitando, clamitantibus adversariis et maiore parte senatus, meminisse eum debere se prius consulem populi Romani quam fratrem P. Claudii esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 381:1)
quo nuntio cum pavidus exiluisset e solio, victum se sine proelio clamitans proripuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 66:2)
ea quae sunt facta infecta ut reddat clamitat, quae neque sunt facta neque ego in me admisi arguit;
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 23)
Non quod pueri clamitant in faba se repperisse.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 5, scene 119)
plaudunt parum clamitant mi, ut revertar.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 5, scene 122)
perfidus nunc scilicet perfidus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 911)
"sicine me patriis avectam, perfide, ab aris, perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 4:1)
Quam uellem tecum longas requiescere noctes et tecum longos peruigilare dies, perfida nec merito nobis inimica merenti, perfida, sed, quamuis perfida, cara tamen!
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 633)
perfidus ille Deo, quamvis non perfidus orbi, augustum caput ante pedes curvare Minervae fictilis et soleas Iunonis lambere, plantis Herculis advolvi, genua incerare Dianae, quin et Apollineo frontem submittere gypso aut Pollucis equum suffire ardentibus extis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3145)

SEARCH

MENU NAVIGATION