라틴어 문장 검색

abducendus etiam est non numquam ad alia studia sollicitudines curas negotia, loci denique mutatione tamquam aegroti non convalescentes saepe curandus est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 74:2)
quid ergo aut hunc prohibet aut etiam Xenocratem illum gravissumum philosophorum, exaggerantem tantopere virtutem, extenuantem cetera et abicientem, in virtute non beatam modo vitam, sed etiam beatissimam ponere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 51:2)
hoc loco multa ab Epicureis disputantur, eaeque voluptates singillatim extenuantur, quarum genera non contemnunt, quaerunt tamen copiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 94:1)
Atque his similia ad victum etiam transferuntur, extenuaturque magnificentia et sumptus epularum, quod parvo cultu natura contenta sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 97:1)
Itaque hercules postquam maris ira infesta convaluit, Lichas trepidans ad me supinas porrigit manus et tu inquit Encolpi, succurre periclitantibus et vestem illam divinam sistrumque redde navigio.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 114:5)
Frangitur ergo cervix cucumulae ignemque modo convalescentem restinguit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 136:2)
Ego in villas eius saepe secessi, ille in domo mea saepe convaluit.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 16 2:3)
Iam hilaris, iam sibi iam mihi reddita incipit refici, transmissumque discrimen convalescendo metiri.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 11 2:1)
cura quoque interdum nulla medicabilis arte est - aut, ut sit, longa est extenuanda mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 310)
Extenuant vigiles corpus miserabile curae, adducitque cutem macies et in aera sucus corporis omnis abit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 42:21)
Tum sine sorte prior quae se certare professa est, bella canit superum, falsoque in honore Gigantas ponit et extenuat magnorum facta deorum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 32:13)
extenuatur aquas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 42:2)
Nam postquam pestifer ignis convaluit, "rogus iste cremet mea viscera" dixit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 50:2)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
nunc, si forte potes - sed non potes, optima coniunx - finitis gaude tot mihi morte malis, quod potes, extenua forti mala corde ferendo, ad quae iam pridem non rude pectus habes, atque utinam pereant animae eum corpore nostrae, effugiatque avidos pars mihi nulla rogos!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 329)

SEARCH

MENU NAVIGATION