도구

도구

라틴어 문장 검색

Venio ad viduam de evangelio, viduam pauperculam, omni Isracelitico populo ditiorem, quae accipiens granum sinapis et mittens fermentum in farinae satis tribus Patris et Filii confessionem Spiritus Sancti gratia temperavit et duo minuta misit in gazophylacium quidquid habere poterat in substantia sua universasque divitias in utroque fidei suae obtulit testamento.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:10)
Petrus trinam nega- tionem trina confessione delevit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:5)
Aaron sacrilegium et conflatum ex auro vituli caput fraternae correxere preces.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:6)
Hoc idem et Manassen in Paralipomenon et Nineven fecisse legimus in pro- pheta, publicanum quoque in evangelio, e quibus primus non solum indulgentiam, sed et regnum recipere meruit, alius inpendentem Dei fregit iram, tertius pectus verberans pugnis oculos non levabat ad caelum et multo iustificatior recessit humili confessione vitiorum quam superba pharisaeus iactatione virtutum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:25)
Non est facile de perfecta aetate credendum, quam et vita praeterita defendit et honorat vocabulum dignitatis, verum, qui homines sumus et interdum contra annorum maturitatem puerorum vitiis labimur, si me vis corrigi deliquentem, aperte increpa, tantum ne occulte mordeas:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:35)
Haec fuit illius viri non sine praesagio quodam fati inminentis prima confessio.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 53:5)
Iam certum erat Annibalem etiam ipsius confessione posse vinci;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 54:1)
Constat utriusque confessione nec melius instrui aciem nec acrius potuisse pugnari;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 60:1)
Sed hunc quoque errorem sero deprehensum correxit Augustus, qui annos duodecim sine intercalari die transigi iussit, ut illi tres dies qui per annos triginta et sex vitio sacerdotalis festinationis excreverant sequentibus annis duodecim nullo die intercalato devorarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 14:3)
Corrige, in me si quid reprehendis, respondit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 8:2)
Ego te monere possum, corrigere non possum.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 8:3)
et simul, si qui penitus in his affectionum cupiditatumque errores inessent quos celaret alioquin pudor reverens, ea omnia sine gravi periculo libertate per vinum data detegi et ad corrigendum medendumque fieri oportuniora.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 6:2)
sed, quod fatendum est, in illa virtutum abundantia vitiis quoque aetas illa non caruit, e quibus nonnulla nostro seculo morum sobrietate correcta sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 2:4)
Nam leges sumptuariae a singulis ferebantur quae civitatis totius vitia corrigerent:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 10:4)
Gratum mihi est, Avienus ait, correctum quod de optimis dictis male opinabar.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 1:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION