도구

도구

라틴어 문장 검색

fraude eorum et cunctatione fieri ut Hannibal decimum iam annum Italiam provinciam habeat, diutius ibi quam Carthagine vixerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 333:1)
ita per cunctationem omissa, ad Chalcidis auxilium, ubi signum accepit, impigre est motus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 88:1)
ipsa cunctatio facultatem detractandae pugnae ademit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 454:1)
unius, insitae ingenio meo cunctationis, quam metum pigritiamque homines adulescentes sane appellent, dum ne paeniteat adhuc aliorum speciosiora primo aspectu consilia semper visa, mea usu meliora;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 595:1)
itaque satis iam omnibus instructis apparatisque et re iam non ultra recipiente cunctationem, in animo sibi esse, Lilybaeum classe traducta eodemque omnibus peditum equitumque copiis contractis, quae prima dies cursum navibus daret, deis bene iuvantibus in Africam traicere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 337:1)
initium sermonis ab excusatione tyranni ortum, quod armatus ipse armatisque saeptus, cum inermes Romanum imperatorem regemque cerneret, in colloquium venisset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 501:1)
quae causa consuli cunctandi, eadem Gallis, praeterquam quod cunctatio hostium animos faciebat, rei maturandae erat ut, priusquam coniungerentur consulum copiae, rem transigerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 530:1)
litterae T. Quincti cunctationem iniecerunt, quibus auctor erat praetorem classemque Romanam expectandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 277:2)
adventu consulis deditio sine cunctatione est facta, traditumque praesidium regium et cum iis Athamanes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 166:1)
ne tamen segnia aestiva essent et Aetoli non impetratam pacem ab senatu nihilo minus per suam cunctationem haberent, oppugnare Acilius Amphissam statuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 52:2)
quam impetrabilem fore magnam ei spem attulit mora et cunctatio Romanorum, quos, simul Asiam attigissent, effuso agmine ad castra regia ituros crediderat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 385:1)
quam excusationem cum tribuni qui diem dixerant non acciperent, et ab eadem superbia non venire ad causam dicendam arguerent qua iudicium et tribunos plebis et contionem reliquisset et, quibus ius sententiae de se dicendae et libertatem ademisset, his comitatus, velut captos trahens, triumphum de populo Romano egisset secessionemque eo die in Capitolium a tribunis plebis fecisset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 662:1)
ea ne postea excusatio esset, ostendit senatus curae iis esse debere, ut legatis Romanis semper adeundi concilium gentis potestas fieret, quem ad modum et illis quotiens vellent senatus daretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 395:1)
probata Popilii excusatio est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 173:1)
ut in conspectu steterunt, dirimente amni, paulisper internuntiando cunctatio fuit utri transgrederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 409:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION