라틴어 문장 검색

Eodem tempore fieri non potest quin denuo considerentur incepta, effectus, circumstantiae et limites ethici huius humanae operae, quae formam constituit potestatis, cui gravia pericula adduntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 172:6)
136. Ceterum sollicitudinis profecto est causa quod quidam motus oecologici integritatem ambitus defendunt et merito iureque definitos limites postulant scientificae inquisitionis, dum nonnumquam eadem principia vitae humanae non adhibent.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 177:1)
Saepe aequum videtur omnes limites superari, cum experimenta vivorum embryonum humanorum aguntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 177:2)
148. Mirabilis est inventio et magnanimitas personarum et coetuum qui evertere limites ambitus valent, condicionum effectus mutantes malos atque discentes vitam suam moderari inter res confusas mutabilesque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:1)
Laudabilis est interdum oecologia humana quam promovere, quamvis complures sint limites, pauperes possunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:4)
Sensus suffocationis, quae glomeratis domibus ac locis plurimorum inhabitantium gignitur, vincitur si vincula humana proximitatis et caloris evolvuntur, si communitates creantur, si limites ambitales intra unamquamque personam compensantur, quae se ipsam sentit in complexum communionis et proprietatis insertam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:5)
Compluries diversarum aetatum culturae limites hanc conscientiam proprii ethici spiritalisque patrimonii finxerunt, sed utique ad cuiusque fontes reditus sinit ut religiones hodiernis necessitatibus melius respondeant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 255:5)
Hoc in rerum contextu haud possibile videtur ut quis arbitretur realitatem sibi limites imponere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 262:4)
Sine illa aliae creaturae haud agnoscuntur in suo proprio pondere, nullius interest aliquid curare pro aliis, deest capacitas sibi limites ponendi ut vitetur dolor vel degradatio quae circa nos sunt rerum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 266:2)
quas si quis errans ac vagus sectabitur, rectum relinquens tramitem, scrobis latentis pronus in foveam ruet, quam fodit hostilis manus, manus latronum, quae viantes obsidet iter sequentes devium, quid non libido mentis humanae struat?
(프루덴티우스, Apotheosis, 머리말5)
tandem facessat caecitas, quae nosmet in praeceps diu lapsos sinistris gressibus errore traxit devio.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus26)
hanc obsequellam praeparabat nuntius mox adfuturo construens iter Deo, clivosa planis, confragosa ut lenibus converterentur, neve quidquam devium inlapsa terris inveniret veritas.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium13)
cernit occultum Deus et latentem munere donat, ille ovem morbo residem gregique perditam sano, male dissipantem vellus adfixis vepribus per hirtae devia silvae inpiger pastor revocat lupisque gestat exclusis umeros gravatus, inde purgatam revehens aprico reddit ovili, reddit et pratis viridique eampo, vibrat inpexis ubi nulla lappis spina, nec germen sudibus perarmat earduus horrens, sed frequens palmis nemus, et reflexa veniat herbarum coma, tum perennis gurgitem vivis vitreum fluentis laurus obumbrat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium8)
colles, freta, flumina, flammas, haec sibi per varias formata elementa figuras constituere patres, hominumque vocabula mutis scripserunt statuis, vel Neptunum vocitantes oceanum, vel Cyaneas cava flumina Nymphas, vel silvas Dryadas, vel devia rura Napaeas.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권96)
ille,supervacuis augens patrimonia fundis finitimisque inhians contempto limite agellis, ducitur innexus manicis et mille catenis ante triumphales currus post terga revinctus, nec se barbaricis addictum sentit habenis.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1114)

SEARCH

MENU NAVIGATION