라틴어 문장 검색

Nec natura loci tibi recte iuvare donat, Sed mens discreta propositique tenax.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 94:14)
Deum insuper exora, qui mihi donavit prædictatibi narrare, ut ad æterna gaudia nos faciat pervenire. Amen.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 111:2)
Quidam juvenis, Melibeus nomine, vir potens et dives, relinquens uxoremet filiam in domo, quas multum diligebat, clauso ostio domus, ivit spatiatum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 4:1)
Dummodo sit dives eujusdam nata bubulei, Eligit e mille, quem libet, ipsa virum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:1)
Et genus et formam regina pecunia donat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:5)
Nemo in guerraconstitutus satis dives esse potest.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 261:3)
Quantumcunque enim sit homo dives, oportet illum, si in guerra diu perseveraverit, aut divitias aut guerramperdere, aut forte utrumque simul et personam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 261:4)
nam, cum ultra modum dives existas, eorum pecunia nullatenusindiges, et de cupiditate merito posses reprehendi, quæ consuevit"radix omnium malorum" nuncupari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 309:4)
Verumtamen, licet indigni, vestram exoramus dominationem, quatenus, erga nos non exercentes vindictam, sed potius placabilitatem, clementiam et pietatem, nobis subditis vestris donare dignemini indulgentiam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 319:3)
Et ita multum divites quandoque egere possunt,Propheta testante, qui ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 2:5)
"Divites eguerunt, et esurierunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 2:6)
"Si donas tristis, et dona et premia perdis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 3:5)
Deus enim de divite se pauperem fecit et loco pauperum se quam dui uni costituit, dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 5:10)
Orare eciam debemus, pro egenis et pauperibus, presides et divites et consules iusticie et aliosiurisdictionem habentes et in causis eorum libenter assister.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:14)
libentius enim oramus incausis divitum pro peccunia, quam in causis Dei et pauperum pro vita eterna, quod esse non deberet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION