라틴어 문장 검색

Cum plurimis gentibus imperarem et universum orbem meae dicioni subiugassem, volui nequaquam abuti potentiae magnitudine, sed semper clementer et leniter agens gubernare subiectorum vitam absque ullo terrore, regnumque quietum et usque ad fines pervium praestans, optatam cunctis mortalibus pacem renovare.
(불가타 성경, 에스테르기, 3장13)
Menelaus autem propter eorum, qui in potentia erant, avaritiam permanebat in potestate, crescens in malitia magnus civium insidiator constitutus.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장50)
Hanc igitur naturae infinitatem indeterimantamque potentiam philosophia sponte repudiat Nihil enim, quod infinitum est, vel scientia potest colligi vel mente comprehendi, sed hinc sumpsi sibi ipsa ratio, in quibus possit indagatricem veritatis exercere sollertiam.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:15)
Neque enim ex non substentibus effici quicquam potest et sunt ipsa dissimilia et potentia conponendi.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De substantia numeri 1:9)
Hae autem sunt, quibus numerus constat, par atque inpar quae divina, quadam potentia, cum disparia sint contrariaque, ex una tamen gentirua profluunt, et in unam composititionem modulationemque iunguntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De substantia numeri 1:10)
Igitur prima unitas virtute atque potentia non etiam actu vel opere et ipsa perfecta est. Nam si primam ipsam sumpsero de proposito ordine numerorum, video primam atque incompositam, quam si per se ipsam multiplico, eadem mihi unitas procreatur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:18)
Semel enim j solam efficit unitatem, quae partibus suis aequalis est potentia solum, ceteris etiam actu atque opere perfectis.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:19)
Primus enim vi et potentia quadratus, id est unitas, unum habet in latere;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De eorum lateribus 1:2)
Quae scilicet magna est alteritatis vis. Omnis enim infinita et indeterminata potentia ab aequalitatis natura et a suis se finibus continente substantia discedens aut in maius exuberat aut in minora decrescit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum quadrati ex parte altera longioribus vel parte altera longiores ex quadratis fiant 1:3)
Quid autem de dignitatibus potentiaque disseram, qua uos uerae dignitatis ac potestatis inscii caelo exaequatis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:1)
Quae uero est ista uestra expetibilis ac praeclara potentia?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:6)
Ullamne igitur eius hominis potentiam putas qui quod ipse in alio potestne id in se alter ualeat efficere non possit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:18)
itaque nec illae diuitiae nec illa potentia nec haec dignitas iure appellari potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:12)
Sunt qui summum bonum in summa potentia esse constituant;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:10)
amicorum uero quod sanctissimum quidem genus est non in fortuna sed in uirtute numeratur, reliquum uero uel potentiae causa uel delectationis assumitur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION